💡 پاسخ(ها):

قبر مطهر ایشان در نجف اشرف می باشد.

❓ پرسش‌(های) مشابه این شاخه

…

********************

بعضی گویند در قصر الاماره کوفه.

بعضی گفته اند در قبله مسجد جامع کوفه

بعضی نوشته اند که در باب الکنده مسجد کوفه است.

بعضی گفته اند در رحبه کوفه

بعضی دیگر گفته اند در قبرستان بقیع، پهلوی قبر فاطمه (سلام الله علیها) است.

در نزدیکی کابل افغانستان هم بقعه ای هست به نام «مزار علی». معروف است که بدن امیرالمومنین را در صندوقی گذاردند و بر شتری بسته به سمت مدینه حرکت دادند. جمعی به خیال آنکه در صندوق اشیای نفیسه می باشد او را ربوده، وقتی گشوده و بدن مبارک آن حضرت را دیدند به کابل آورده، در آنجا دفن نمودند و به همان جهت عموم مردم آن بقعه را احترام می نمایند.

تمام این اختلافات به خاطر وصیت آن حضرت پیدا گردید که امر به اختفاء نمود. از امام جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) مروی است که حضرت امیرالمؤمنین هنگام شهادتش به فرزندش امام حسن (علیه السلام) فرمودند: پس از اینکه مرا در نجف دفن نمودی، چهار قبر برای من حفر نما در چهار موضع:

1- در مسجد کوفه

2- در رحبه

3- در خانه ی جعده هبیره

4- در غری،

تا کسی بر قبر من آگاهی پیدا ننماید.

البته این اختلاف در میان علمای اهل سنت می باشد که به گفتار اشخاص ترتیب اثر می دهند، ولی جامعه ی علمای شیعه اتفاق دارند که قبر مبارک آن حضرت در نجف اشرف می باشد.

حسب الوصیه امیرالمؤمنین، جنازه آن حضرت شبانه دفن شد و علامتی هم بر قبر گذارده نشد و آن قبر از نظر عموم مخفی بود، تا زمان هارون الرشید خلیفه عباسی که روزی به صحرای نجف که نیزار و مرکز آهوان بود، به شکار رفت. تازیها و فهدها دسته ی آهوان را تعقیب نمودند. آنها بالای تلّ نجف پناه بردند. تازی ها و پلنگ های شکاری از از تل بالا نرفتند. چندین مرتبه این عمل تکرار شد؛ یعنی تازیها که عقب می رفتند آهوها پایین می آمدند، همین که تعقیب می شدند باز پناه به تل می بردند.

خلیفه فهمید که باید در این مکان سرّی باشد که تازیها بالا نمی روند؛ فرستاد پیرمردی از اهل آنجا را یافتند و نزد خلیفه آوردند، سؤال کرد در این تل چه سرّی است که تازی ها به دنبال آهوان بالا نمی روند.

پیر گفت: سرّش را من می دانم، ولی ایمن از گفتن نیستم. خلیفه امانش داد، گفت: خلیفه! با پدرم آمدم در بالای این تل، زیارت و نماز کرد، گفتم: اینجا چه چیز است؟ گفت: با حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام اینجا به زیارت آمدیم و آن حضرت فرمود:

اینجا قبر جدّ ما علی بن ابی طالب (علیه السّلام) است که به زودی آشکار خواهد شد.

خلیفه امر کرد آن محل را حفر کردند تا به علامت قبری رسیدند. در آنجا لوحی دیدند که بر آن به خط سریانی دو سطر نقش شده بود، ترجمه نمودند این کلمات ظاهر شد:

«بسم الله الرحمن الرحیم هذا ما حفره نوح النبی لعلی وصی محمد صلی الله علیه و آله قبل الطوفان بسبع مأه عام.»

این قبری است که حفر نموده او را نوح پیغمبر برای علی، وصی محمد (صلی الله علیه و آله) قبل از طوفان به هفتصد سال.

هارون احترام کرد و امر کرد خاکها را به جای خود ریختند، پیاده شد وضو گرفت دو رکعت نماز گزارد و گریه ی بسیاری کرد و خود را به خاک قبر مطهر غلتانید.

آن گاه امر کرد شرحی خدمت موسی بن جعفر (علیهما السلام) به مدینه نوشتند و از این قضیه سؤال کردند. حضرت در جواب مرقوم داشتند: بلی، همان جا قبر جدّ بزرگوارم امیرالمؤمنین (علیه السّلام) است.

هارون امر کرد با سنگ، بنایی بر قبر آن حضرت ساختند که معروف شد به «تحجیر هارونی» این خبر در اطراف شهرت پیدا نمود. مؤمنین از اطراف شدّ رحال نموده، به زیارت آن حضرت می آمدند.

و اما اینکه در نزدیکی کابل، مزار علی می باشد، صحیح نیست و این شهرت کاملاً دروغ می باشد و این قضیه به افسانه نزدیک تر است تا به یک خبر صحیح و عجب از علمای اهل سنت می باشد که در همه جا از عترت طاهره و نقل اقوال آنها دوری نمودند، حتی حاضر نشدند که محل قبر پدر را از فرزندان او سؤال نمایند تا تولید اختلاف نشود؛ زیرا که اهل البیت ادری بما فی البیت. بدیهی است فرزندان به محل قبر و مدفن پدر آگاه تر هستند از دیگران.

اگر هر یک از این شهرت ها صحت داشت، محققاً ائمه ی اطهار به شیعیان خود خبر می دادند و حال آنکه بر عکس، نجف اشرف را تقویت نمودند، بلکه خود رفتند و شیعیان را هم تحریص و ترغیب به زیارت آن حضرت در نجف نمودند.

سبط ابن جوزی در صفحه 103 «تذکره» اختلاف اقوال را ذکر نموده، تا آنجا که گوید:

«والسادس انه علی النجف فی المکان المشهور الّذی یزار فیه الیوم وهو الظاهر وقد استفاض ذلک».

و ششم به طور استفاضه ثابت است که قبر علی بن ابی طالب (علیه السّلام) در همین مکان نجف اشرف است که امروزه مزار عموم قرار گرفته و ظاهراً خلافی ندارد.

و همچنین سایر علمای اهل سنت از قبیل: خطیب خوارزم در «مناقب» و خطیب بغداد در «تاریخ» خود و محمد بن طلحه شافعی در «مطالب السؤول» و ابن ابی الحدید در«شرح نهج البلاغه» و فیروزآبادی در لغت نجف در قاموس و دیگران نقل نموده اند که مدفن آن حضرت نجف اشرف می باشد.