سید بن طاووس رحمة‌الله‌علیه در بخش وداع ماه مبارک رمضان از کتاب اقبال مطالب زیبایی به این مضامین می‌نویسد:
«از وظایف شیعیان امامیه، بلکه از وظایف امّت اسلام این است که در این ایام (روزهای پایانی ماه رمضان)، احساس تنهایی و وحشت کنند و از اینکه درک روزگار حکومت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف که جدّش محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله بشارت و وعده ظهورش را داده، برایشان میسّر نشده است، تأسف خورده و اندوهگین باشند...
چرا که مصیبت فراق او، از مصیبت اتمام ماه رمضان سنگین‌تر است؛
مگر نه این است که اگر مردم، یک پدر مهربان یا یک برادر پشتیبان یا یک فرزند صالح را از دست دهند، وحشت و سرگردانی تمام وجودشان فرا می‌گيرد؟! آیا از درد دوری‌اش، دچار غم و غصه نمی‌شوند؟!
این فراق کجا و فراق مهدی فاطمه کجا؟!
همو که خلیفه پیامبر خاتم، امام عیسی بن مریم، دافع بلایا و مصلح امور همگان است.»
متن:
«و من وظائف الشيعة الإمامية بل من وظائف الأمة المحمدية أن يستوحشوا في هذه الأوقات و يتأسفوا عند أمثال هذه المقامات على ما فاتهم من أيام المهدي الذي بشرهم و وعدهم به جده محمد ص [عليهما أفضل الصلوات] على قدمه ما قد لو كان حاضرا ظفروا به من السعادات ليراهم الله جل جلاله على قدم الصفاء و الوفاء لملوكهم الذين كانوا سبب سعادتهم في الدنيا و يوم الوعيد و ليقولوا ما معناه شعر
اردد طرفي في الديار فلا أرى
وجوه أحبائي الذين أريد
فالمصيبة بفقده على أهل الأديان أعظم من المصيبة بفقد شهر رمضان فلو كانوا قد فقدوا والدا شفيقا أو أخا معاضدا شقيقا أو ولدا بارا رفيقا أ ما كانوا يستوحشون لفقده و يتوجعون لبعده و أين الانتفاع بهؤلاء من الانتفاع بالمهدي خليفة خاتم الأنبياء و إمام عيسى ابن مريم في الصلاة و الولاء و مزيل أنواع البلاء و مصلح أمور جميع من تحت السماء ذكر ما يحسن أن يكون أواخر ملاطفته لمالك نعمته و استدعاء رحمته.»
اقبال الأعمال، ج۱، ص۲۶۰
(https://lib.eshia.ir/71422/1/260)
«یارب فرج صاحب ما را برسان.»
منبع: کانال هدایتگری