در مطلبی با عنوان «رحمت بی‌پایان و خواسته محدود؟!» گذشت که بر اساس رحمت گسترده و خزینه بی‌پایان الهی و سفره بی انتهای جود و کرم، کم خواستن از او بی معرفتی است. برای همین هم معنا ندارد که خواسته من محدود به این زمان بشود!
این ادبیات نکات پنهان و نهفته‌ای دارد.
بر همین اساس در برخی از دعاها از خداوند می‌خواهیم که:
(خداوندا) از طرف من، در این زمان و در همه زمانها، درود فراوان و سلام، به ارواح و اجساد محمد و اهل بیتش برسان.[1]
پس با همین ادبیات بر آن یار سفر کرده سلام می‌کنیم…
سلام بر او… در این زمان که به یمن او جان در بدن دارم و روزی او را می‌خورم…
سلام بر او… در هر زمانی دیگر…
سلام بر او… چه در زمانی که به او زنده‌ام…
سلام بر او… چه زمانی که…
زمانی که…
زمانی که… اجلم فرا رسد…، زمانی که… در دل خاک جای گیرم…
سلام بر او… زمانی که دیگر نیستم…
دیگر نیستم… اما…
اما او هست…
او هست تا وعده الهی را به سرانجام برساند…
خدا کند که بیایی…
خدا کند که بیایی… پیش از آن که من سر به خاک تیره گذارم…
خدا کند که بیایی… بیایی تا من…
تا من چشم به پایت دوزم…
و پیشانی بر خاک پایت سابم…
و خود بر تو سلام کنم…
اما…، اما اگر…
اما اگر پیش از آمدنت اجلم فرا رسید…
باز هم سلام بر تو…
سلام بر تو در تک تک لحظه‌هایت…
سلام بر تو…، سلام بر تو از من…
سلام بر تو از منی که با حسرت و افسوس… پیش از دیدن تو و چشیدن ظهورت… خاک چشمش را پر کرده…
سلام بر تو از منی که بر تو سلام نکرده… زبان در کام مرگ کشیده…
سلامی که هیچ گاه پایان نیابد…
سلامی که برکاتش در گور زنده‌ام کند…
سلام بر تو در این زمان…
سلام بر تو در همه زمانها…
این یکی از نکته‌های پنهان در «سلام بر او در این زمان و در همه زمانها» بود.
پس…
اللَّهُمكُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةُ بْنُ الْحَسَن فِيهَذِهِ السَّاعَةَ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ وَلِيّاً وَ حَافِظا…
[1]- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الَّذِينَ أَلْهَمْتَهُمْ عِلْمَكَ وَ اسْتَحْفَظْتَهُمْ كِتَابَكَ فَإِنَّهُمْ مَعْدِنُ كَلِمَاتِكَ وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ دَعَائِمُ دِينِكَ وَ الْقُوَّامُ بِأَمْرِكَ صَلَاةً كَثِيرَةً طَيِّبَةً مُبَارَكَةً تَامَّةً زَاكِيَةً نَامِيَةً وَ أَبْلِغْ أَرْوَاحَهُمْ وَ أَجْسَادَهُمْ مِنِّي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلَاماً
خداوندا بر محمد و اهل بیتش صلوات فرست کسانی که علمت را به آنان الهام کرده‌ای و از آنان خواسته‌ای که از کتابت محافظت نمایند پس به حقیقت آنان معدن کلمات تو و خزینه‌داران علم تو و اساس و تکیه‌گاه دین تو قائمین به امر تو هستند
(خداوندا بر محمد و اهل بیتش صلوات فرست) صلوات فراوان و نیکو و مبارک و تمام و پاکیزه و رشد کننده
(خداوندا) از طرف من، در این زمان و در همه زمانها، درود فراوان و سلام، به ارواح و اجساد محمد و اهل بیتش برسان.