احکام الهی همگی بر اساس حکمت متقن بنا نهاده شده‌اند.
از جمله آنها تقیه است که در روایات دلایل جالب، عقلانی و متعددی برای آن آمده است.
در یکی از آنها چنین آمده است«
با نقل احادیث ما (که همگانی نیست) خودتان را اسیر دشمنان نکنید. (چرا که وقتی آنان مستندی بر علیه شما بیابند بر شما مسلط خواهند شد) اگر بخواهند منت بر شما گذاشته و به شما امان داده و اگر اراده کنند شما را خواهند کشت.
يَا مُعَلَّى لَا تَكُونُوا أُسَرَاءَ فِي أَيْدِي النَّاسِ بِحَدِيثِنَا إِنْ شَاءُوا مَنُّوا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ شَاءُوا قَتَلُوكُمْ بحار الأنوار / ج25 / 381
با توجه به تصریح امام به علت حکم احتمال می‌رود این حکم مختص به احادیث دشوار اهل بیت علیهم السلام نباشد. بلکه شامل هر کاری شود که موجب سلطه دشمن گردد.
به این بیان که چرا انسان به دست خویش خود را اسیر کند و دست دشمن در انتقام از او باز شود یا زیر منت چشم پوشی دشمن رود.