ما خیال می‌کنیم وقتی بر پیامبر صلی الله و آله و اهل بیتش صلوات می‌فرستیم، تنها آنها از صلوات بهره می‌برند.

اما در روایات، خواص فراوانی برای صلوات آمده است که بسیاری از آنها به سود صلوات فرستنده است.

در میان این دسته از روایات، روایت زیر بسیار جالب است:

امام صادق علیه السلام فرمود:

هنگامی پیامبر صلی الله علیه و آله یاد شود، بر او فراوان صلوات بفرستید.

زیرا که:

کسی بر پیامبر صلی الله علیه و آله یک صلوات بفرستد، خداوند در میان هزار صف از فرشتگان (همراه فرشتگان) هزار صلوات بر او می‌فرستد.

و هیچ چیزی از آفریده‌های خداوند نمی‌ماند مگر این که بر بنده (صلوات فرستنده) به خاطر صلوات خداوند و صلوات فرشتگان، صلوات می‌فرستد.

از این رو هر کس در صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله رغبت نکند، واقعا که نادان مغرور است.

و خداوند و رسولش و اهل بیت رسولش علیهم السلام از او بری هستند.

این روایت روشن می‌سازد که با صلوات، خودِ صلوات فرستنده، سود کلانی می‌برد.

حالا این سود کلان، تفضلی است که خداوند بر او می‌کند؟

یا این که:

اثر تکوینی صلوات در عالم تکوین، چنین است و روایت یاد شده در واقع در صدد بیان آثار تکوینی صلوات است؟

بر اساس احتمال دوم، برکات تکوینی حاصل از صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله بر بندگان را تنها خدا می‌داند و بس.

البته در لابلای روایات اشارات کوتاهی به این برکات شده است. اما مهم درایت این روایات و درک تفصیلی آن است که خود داستانی دارد برای اهلش شنیدنی!

برای تقریب مطلب به مَثَلی اشاره می‌کنیم.

هر چه خورشید درخشنده‌تر، آبادانی جهان بیشتر!

متن روایت:

عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا ذُكِرَ اَلنَّبِيُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَأَكْثِرُوا اَلصَّلاَةَ عَلَيْهِ فَإِنَّهُ مَنْ صَلَّی عَلَی اَلنَّبِيِّ صَلَّی اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَلاَةً وَاحِدَةً صَلَّی اَللَّهُ عَلَيْهِ أَلْفَ صَلاَةٍ فِي أَلْفِ صَفٍّ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ لَمْ يَبْقَ شَيْءٌ مِمَّا خَلَقَهُ اَللَّهُ إِلاَّ صَلَّی عَلَی اَلْعَبْدِ لِصَلاَةِ اَللَّهِ عَلَيْهِ وَ صَلاَةِ مَلاَئِكَتِهِ فَمَنْ لَمْ يَرْغَبْ فِي هَذَا فَهُوَ جَاهِلٌ مَغْرُورٌ قَدْ بَرِئَ اَللَّهُ مِنْهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ. بحارالأنوار ج۱۷ ص۳۰