تَهمینه، دختر شاه سمنگان (از ایالات ایران باستان)، همسر رستم و مادر سهراب است؛ به گواهی شاهنامه فردوسی، تهمینه در اولین دیدارش با رستم، به امتیاز ویژه‌ی خود اشاره نمود و بر عفّت و پاکدامنی و حجاب کاملی که داشت، افتخار کرد.

تهمینه گفت: «ای رستم! من همان دختری هستم که نه نامحرمان صدای مرا شنیده‌اند و نه کسی موی و چهره مرا دیده است!»

تهمینه در ادامه به رستم وعده می‌دهد «اگر مرا به همسری بپذیری هرگز پس از این مردی مرا نخواهد دید».

رستم نیز در اثر دیدن کمالات او با وی ازدواج کرد.

فردوسی می‌گوید تهمینه به رستم چنین گفت:

«به گیتی ز خوبان، مرا جُفت نیست

چو من زیرِ چرخِ کبود، اندکیست

کس از پرده بیرون ندیدی مرا

نه هرگز، کس آوا شنیدی مرا...»

…

تراام کنون گر بخواهی مرا

نبیند جزین مرغ و ماهی مرا

شاهنامه فردوسی، سهراب، بخش۴، بند۱۱

https://ganjoor.net/ferdousi/shahname/sohrab/sh4

حکیم فردوسی طوسی (م۴۱۶ق) شاعر پارسی‌گوی در هزار سال پیش، چنین نقل تاریخ ایران باستان می‌کند.

این مدرک تاریخی را به کسانی که تحت تأثیر تبلیغات شیاطین فضای مجازی قرار گرفته‌اند و بی‌حجابی و عریانی هر چه بیشتر زن را نشانه‌ی آزادی و پیشرفت او تلقّی می‌کنند، ارسال کنید و بگوئید:

«اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید!»

منبع: کانال هدایتگری با اندکی تصرف