امام صادق صلوات‌الله‌علیه فرمودند:
«هر گونه گریه و زاری و بی‌تابی در هر امری مکروه و ناپسند است، مگر گریه و جزع و فزع بر حسین بن علی علیهماالسلام؛ زیرا گریه کننده بر او، اجر و ثواب می‌برد.»
«حَدَّثَنِي أَبِي رحمه‌الله عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ عَنْ أَبِي‌عَبْدِاللَّهِ الْجَامُورَانِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي‌حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي‌عَبْدِاللَّهِ علیه‌السلام قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنَّ الْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ مَكْرُوهٌ لِلْعَبْدِ فِي كُلِّ مَا جَزِعَ مَا خَلَا الْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیهماالسلام فَإِنَّهُ فِيهِ مَأْجُورٌ.»
کامل الزیارات (ابن‌قولویه)، ص۱۰۰ (http://lib.eshia.ir/86827/1/100)
بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۴۴، ص۲۹۱
https://t.me/Hedayatgary/10617