ایام محرم که می‌شود عده‌ای یاد بدعتهای عزاداری و حق الناس و… می‌افتند و برای پالایش مراسم عزاداری از این گونه حرام‌ها!!! گلو می‌درانند و از یقه پاره می‌کنند!
از جمله این حرکتها کاملا مسئولانه!!! اعتراض به صدای بلندگوهای مساجد و هیئات است.
آقا! صدای بلندگو، مزاحم مردم است! مردم مریض دارند! مردم می‌خواهند استراحت کنند! امام حسین اصلا به این مزاحمتها راضی نیست و…!!!
و این گونه، تلاش می‌کنند که صدای مجالس تبلیغ و عزاداری را خاموش کنند!
صدای اذان هم همین مشکلات را دارد، اما چون رویشان نمی‌شود می‌گویند اذان فقط سه دقیقه! آن هم با صدای ملایم!
البته نتیجه‌اش این شده است که در بسیاری از نقاط اصلا صدای اذانی به گوش نمی‌رسد!
این هم از خفه کردن صدای اذان!!!
هنگام قلمی کردن این نوشتار، در مسافرت هستم. پنجره اتاق را که باز می‌کنم تا هوای تازه بیاید، اما صدای وحشتناک ماشین‌های سبک و سنگین که با سرعت بالا از اتوبان مجاور خانه گذر می‌کنند، اعصابم را خط خطی می‌کند. مجبور می‌شوم دوباره پنجره را ببندم. این وضعیت بیست و چهار ساعته اینجاست!
این وضعیتِ زندگی در کنار اتوبان داخل شهری است.
اما…
یاد کسانی می‌افتم که در اطراف جاده‌های میان شهری زندگی می‌کنند.
یاد کسانی می‌افتم که در اطراف ایستگاه قطار یا ریل قطار زندگی می‌کنند.
یاد کسانی می‌افتم که در اطراف فرودگاه و مسیر فرود هواپیما زندگی می‌کنند.
یاد کسانی می‌افتم که در اطراف ورزشگاه‌های بزرگ زندگی می‌کنند.
یاد کسانی می‌افتم که در اطراف کارخانه‌ها زندگی می‌کنند.
یاد کسانی می‌افتم که در اطراف مدارس زندگی می‌کنند.
یاد کسانی می‌افتم که…
کسانی که سال دوازده ماه باید صداهای گوش خراش را ناخواسته تحمل کنند.
نمی‌دانم این صداها، در این مناطق اصلا صوت نیست یا صوت هست اما آلودگی ندارد!!!
یا هم صوت هست و هم آلودگی دارد، اما هیچ اشکالی ندارد!
چون…
این صداها مصداق تضییع حق الناس نیست، بلکه این صداها مصداق اداء حق مردم است!
این صداها مصداق پیشرفت اجتماعی است!
این صداها لازمه حیاتی زندگی بشری است!
این صداها…
آخر نمی‌شود ضرورت زندگی را فدای آسایش مردم کرد!
آقا! اهمی داریم مهمی داریم!
لذا به جای شکوه و شکایت، باید به وجود این گونه آلودگی‌های صوتی افتخار کرد!
اما صدای اذان و صدای مجالس امام حسین علیه السلام و…!!!
این صداها دیگر مشکل دارد، خیلی هم مشکل دارد!
اما این مشکل، دم خروس رسوایی دارد که به هیچ وجه نمی‌شود آن را پنهان کرد و آن این است که:
بدعتهای عزاداری و حق الناس و… را بوق و کرنا می‌کنند!
اما اثراتی که پخش این گونه امور در امنیت اخلاقی و امنیت اجتماعی دارد، این اثرات شگفت و محیر العقول، تنها در گوشی گفته می‌شود!
از اثرات امنیتی مثبت این گونه صداها دیگر هیچ نمی‌شنویم!
یک موردش را بگویم اما شما نشنوید و به کسی هم نگویید:
بعضی از مولوی‌های ناصبی وهابی گفته‌اند تمام زحمتی که ما در طول سال برای انحراف شیعه و تضیعف حکومت شیعه می‌کشیم با یک عاشورا بر باد می‌رود!!!
تمام اینها اثرات ظاهری مجالس و مراسم مذهبی است.
اصلا به اثرات معنوی و آخرتی آن کاری نداریم.
خب در این اثرات مادی اذان و مجالس امام حسین علیه السلام و… دیگر جای ضرورت اجتماعی نیست!
اهم و مهمی هم در کار نیست!
معلوم شد که مشکل سر آلودگی نیست!
چون جامعه ما در انواع آلودگی‌های غرق شده و کسی هم ککش نمی‌گزد!
مشکل آلودگی صوتی هم نیست!
چون انواع آلودگی صوتی ضروری زندگی ماست!
مشکل در یک کلمه است و آن مذهبی بودن صوت است و نه چیز دیگر!