شیعه، یعنی پیرو، و مقصود از آن پیرو علی علیه‌السلام است
از آن جایی که «عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُ» (علی با حق است و حق با او) شیعه علی می‌شود، اسلام حق.
اما به این شیعه علی، جعفری گفته می‌شود. چرا؟
پس از غصب خلافت، دست امیرالمؤمنین علیه‌السلام در معرفی اسلام حق، یعنی اسلام واقعی بسته شد.
پس از خلافت ظاهری امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز آن قدر توطئه شد که فرصتی برای معرفی اسلام واقعی پیدا نشد.
بعد هم فتنه معاویه و یزید، اجازه معرفی اسلام حق را به امام حسن و امام حسین و امام سجاد علیهم‌السلام نداد.
تا این حکومت بنی امیه ضعیف شد و به تدریج بنی عباس قدرت گرفتند.
در این بازه زمانی، فرصتی فراهم آمد که امام باقر و امام صادق علیهماالسلام بتوانند تا اندازه‌ای آزادانه به معرفی دین بپردازند.
این فرصت در زمان امام صادق علیه‌السلام به اوج خود رسید.
تا جایی که مجموعه بسیار بزرگی از معارف و فقه دین، در این فرصت امکان بیان یافت.
میراث علمی گران‌قدر و منحصر به فرد دوران امام صادق علیه‌السلام، شد سند علمی شیعه علی.
با توجه به «عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُ» (علی با حق است و حق با او)، سند علمی شیعه علی، سند علمی اسلام واقعی است.
از آن جایی که این سند علمی، یعنی احادیث جعفر بن محمد علیه‌السلام، به حیات علمی شیعه (بخوانید اسلام واقعی) جان بخشید و شیعه علی شد شیعه جعفری.
پس شیعه جعفری، تنها مصداق اسلام واقعی است.
در قبال معارف شیعه جعفری، معتزلی و اشعری دکان باز کردند.
در قبال فقه شیعه جعفری، حنفی و مالکی و شافعی و حنبلی دکان باز کردند.
بدین گونه اسلام شیطانی هم سند پیدا کرد.
با اندک آشنایی با روایات اهل بیت علیهم‌السلام روشن می‌شود که علمیت سند شیعه غوغا می‌کند.
اما سند اسلام شیطانی چقدر علمی است؟!
خدا می‌داند!