از امام صادق عليه السلام  پرسیده شد:

در میان لقب‌های حجة بن الحسن، سبب این که (تنها) هنگام یاد کردن لقب «قائم» برمی‌خیزیم، چیست؟

امام فرمود:

زیرا برای او غیبتی طولانی است.

(در دوران غیبت) از شدت مهربانی امام زمان به دوستانش، حضرت به هر کسی که او را به این لقب یاد کند، (مهربانانه) می‌نگرد.

(ویژگی این لقب این است که) این لقب یادآور دولت امام زمان در زمان ظهور و یادآور حسرت به خاطر غربت او در دوران پیش از ظهور است.

هنگام نگاه مولای جلیل به چنین کسی، (ادب در مقابل آن حضرت و) تعظیم به آن حضرت اقتضا می‌کند بنده‌ای که برای صاحب و مولایش خاضع است، بایستد و از خداوند تعجیل فرجش را بخواهد

سئِلَ الصَّادِقُ عليه السلام عَن سَبَبِ الْقِيَامِ عِنْدَ ذِکْرِ لَفْظِ الْقَائِمِ مِنْ أَلْقَابِ الحُجَّةِ، قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةٌ طولانيةٌ، وَ مِنْ شِدِّةِ الرَّأفَةِ إِلَى أَحِبَّتِهِ يَنْظُرُ إِلَى کلِّ مَنْ يَذْکُرُهُ بِهَذَا اللَّقَبِ الْمُشْعِرِِ بِدَوْلَتِهِ وَ الحَسْرَةِ بِغُرْبَتِهِ وَ مِنْ تَعْظِيمِهِ أَنْ يَقُومَ الْعَبْدُ الْخَاضِعُ لِصَاحِبِهِ عِنْدَ نَظَرِ الْمَولى الْجَلِيلُ إلَيْهِ بِعَيْنِهِ الشَّريفَةِ فَلْيَقُمْ وَ لْيَطْلُبْ مِنَ اللَّهِ جَلَّ ذکرُهُ تَعْجِيلَ فَرَجَهُ.

إلزام الناصب ج‏1 ص249