جنس بهشت، جنس نور است، آنجا محتاج به چراغ برق و خورشید و آفتاب نیست، همه‌اش نور است.
کسی که وارد آنجا می‌شود باید نور باشد، سر تا پایش نور باشد.
این معصیت تاریک می‌کند آدم را، ظلمانیش می‌کند، از لیاقت رفتن به بهشت می‌اندازد آدم را، آن وقت بهشت حرام می‌شود بر این آدم به حرمت تکوینیه؛ یعنی محروم است.
حرمت شرعی آنجا نیست، محروم است دیگر، حرمت تکوینی یعنی محروم است.
از بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
منبع: دانش حوزه