در کتاب اوستا و زند زرتشتیان، شادکمونی ودید هندیان، دادتک و پاتیکل برهماییان و در کتاب مقدس بوداییان، در مزامیر زبور منسوب به حضرت داود و در فصل تورات منصوب به حضرت موسی و اسفار انجیل منسوب به حضرت عیسی و... سخن از ظهور منجی بشریت و مصلح کل و برهم زننده‌ی بساط ظلم و ستم و تشکیل دهنده‌ی حکومت واحد جهانی مبتنی بر پایه‌های عدالت نوید داده شده است.
در هر یک از آیین، ادیان، مکاتب، ملل و اقوام، از مصلح جهانی با تعبیرهای متناسب با فرهنگ خود نام برده و سخن گفته‌اند.
هر یک به زبانی حمد تو گوید
بلبل به غزل خوانی و طوطی به ترانه
در آیین زرتشت از او به نام سوشیانت یا سوشیانس (نجات دهنده بزرگ جهان)،
در میان یهودیان به نام ماشیع (مهدی جهان)
و در آیین هندی به نام آواتارا
و در آیین بودایی به نام بودای پنجم
و در میان برهماییان به نام ویشنو
و در کتاب شاکمونی از کتب مقدس هندیان به نام فرزند سید خلایق دو جهان
و در کتاب مقدس دادتک برهماییان به نام آخرین وصی ممتاطا (محمد)
و در کتاب پاتیکل به نام راهنما (هادی، مهدی) تعبیر نموده‌اند.
و اهالی صربستان در انتظارماکوکرالیویچ،
ساکنان جزایر انگلستان در انتظار ارتور،
ایرانیان در انتظارگرزاسپه،
یونانیان در انتظارکالویبرگ،
اقوام اسکاندیناوی در انتظار اودین،
اقوام اروپای مرکزی در انتظاربوخص
و اقوام آمریکای لاتین در انتظار کوتزلکوتل
و چینیها در انتظارکرشنا به سر می برند.
بنابراین، مسئله اعتقاد به حضرت مهدی علیه السلام و مصلح واقعی و تشکیل‌دهنده‌ی حکومت واحد جهانی، یک اصل قطعی و مسلم و پذیرفته شده میان پیروان تمام ادیان و مذاهب و ملل بوده است.
امام مهدی علیه السلام از ولادت تا ظهور علامه قزوینی
منبع: کانال نورالثقلین