بعد از فوت حاجی برزگر كسی ایشان را خواب می‌بیند، انگشتش را می‌گیرد و هر چه سؤال می‌كند می‌گوید: مأمور به گفتن نیستم.
تا آنكه می‌پرسد: بین فاتحه خواندن از خانه برای شما با آمدن سر قبر و فاتحه خواندن آنجا چه فرق است؟
می‌گوید: وقتی سر قبر می‌آیید مثل اینكه غذا را داخل مجمعه(سینی) می‌گذارند و وارد صحن می‌كنند و می‌گویند این مجمعه فلانی است، همه می‌شنوند و یك حالت سرافرازی برای ما دارد.
ولی وقتی از خانه یا جای دیگر چیزی می‌خوانید و می‌فرستید این حالت را ندارد، به ما می‌رسد ولی نه به طور آشكار كه همه بفهمند و ما افتخار كنیم.
منبع: ما سمعت صفحه 42