شکی نیست که تهمت زدن کار بدی است. شکی هم نیست که اگر کسی مورد اتهام قرار گیرد خاطرش رنجیده می‌گردد.

اما بعضی از جاها خود ما به دست خودمان موجب متهم شدن می‌شویم.

اینجاست که دیگر نباید کسی را جز خود سرزنش نماییم.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ: مَنْ دَخَلَ مَوْضِعاً مِنْ مَوَاضِعِ التُّهَمَةِ فَاتُّهِمَ لَا يَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ.

کسی که وارد مکانی از مکانهای تهمت انگیز گردد و از سوی دیگران مورد تهمت واقع شود، البته که نباید کسی جز خودش را سرزنش کند (و گناه متهم شدن خود را به گردن این و آن اندازد).

مَنْ عَرَّضَ نَفْسَهُ لِلتُّهَمَةِ فَلَا يَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ وَ لَا يَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَّ

کسی که خودش را در معرض تهمت قرار دهد، البته که نباید کسی جز خودش را سرزنش کند و هرگز نباید دیگرانی که به او بد گمان شده‌اند سرزنش نماید.

عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع قَالَ: مَنْ عَرَّضَ نَفْسَهُ لِلتُّهَمَةِ- فَلَا يَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ الظَّنَّ بِهِ.

کسی که خودش را در معرض تهمت قرار دهد هرگز نباید دیگرانی که به او بد گمان شده‌اند سرزنش نماید.

قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‏ مَنْ وَقَفَ بِنَفْسِهِ مَوْقِفَ التُّهَمَةِ فَلَا يَلُومَنَ‏ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّن‏

کسی که خودش در محل اتهام بایستد (و متهم شود) هرگز نباید کسانی را که به او بد گمان شده‌اند سرزنش نماید.

اگر از مواضع تهمت پرهیز نکنیم و متهم شویم مصداق این ضرب المثل هستیم که «خودم کردم که لعنت بر خودم باد».