بسیاری از بیماری‌ها ریشه در چاقی دارد. از این رو تنور پیشگیری یا علاج چاقی خیلی داغ است.
تمامی راهکارهای مربوطه در چند گروه طبقه بندی می‌شوند:
۱- مواد کم کالری مصرف کنید هر چه می‌خواهید بخورید.
۲- کالری جذب شده غذاها را بسوزانید هر چه می‌خواهید بخورید.
شیوه رایج سوزاندن کالری همان حرکتهای بدنی و ورزش است.
اما نسخه دیگری هم هست که برای مرفهین پیچیده می‌شود و آن تسریع متابولیسم با موادی همچون فلفل و…
3- خوردن مواد ضد اشتها هم علاجی است برای کسانی که کاهدان از خودشان نیست.
4- خوردن به اندازه و در واقع نخوردن هم برای کسانی که اراده درست و درمانی دارند.
5- روزه‌های عجیب و غریب چهل روزه و… با بند و بیلهای آن چنانی هم توصیه می‌شود که مشتریان نادری دارد.
اما مهم این است که اول باید دید مشکل کجاست؟ تا بعد به دارو و درمانش فکر کنیم.
مشکل تنها یک کلمه است و آن این که خوردن هدف است نه وسیله سلامتی.
وقتی خوردن هدف شد دیگر باید پی پیچ و خم‌های مختلف را به بدن‌تان بمالید و یا این که تسلیم عوارض خطرناک چاقی شوید.
اما اسلام دو تا دستور دارد:
یکی همان خوردن به اندازه که اندازه‌اش هم معلوم شده: نخوردن قبل از گرسنگی و دست کشیدن قبل از سیری
دیگری هم روزه است که واجبش یک ماه و مستحبش هم هر چی دلت بخواهد.
اما مشکل من تو کجاست؟
نه اراده‌ی آن چنانی داریم و نه دین درست و درمان!
اگر هم یک ذره دینی در کار باشد، روزه‌ای با اهن و تلپ برقرار می‌شود.
حالا چقدر غر و لند می‌کنیم و سر خدا منت می‌گذاریم بماند، مهم این است که بعد از افطار چند برابر جبرانش می‌کنیم!