ناگفته پیداست که امام زمان علیه السلام دشمنان فراوانی دارد که پیوسته در صدد اذیت و آزار حضرت هستند.
آن چه شگفت انگیز است اذیت و آزار امام زمان علیه السلام توسط برخی از دوستان و شیعیان آن حضرت است.
پدر مهربانمان از این گروه این چنین شکوه می‌نمایند:
قَدْ آذَانَا جُهَلَاءُ الشِّيعَةِ وَ حُمَقَاؤُهُمْ وَ مَنْ دِينُهُ جَنَاحُ الْبَعُوضَةِ أَرْجَحُ مِنْه
واقعا که نادانان شیعه و احمق‌های آنان و کسانی که دین‌شان به اندازه بال پشه‌ای نیست، ما را اذیت کرده‌اند
ویژگی‌هایی این گروه از شیعیان در این شکوائیه عبارت است از:
نادانی
حماقت
بی‌دینی
اگر باری از دوش حضرتش برنمی‌داریم، چرا خار دلش باشیم؟!
آیا زمان آن نرسیده است که:
۱- با افزودن بر دانایی‌مان
۲- تقویت تعقل‌مان
۳- گسترش دیانت‌مان
از آزار پدرمان بکاهیم؟!