گفتیم «قصاص، عدالت و رحمت» است. اما «قصاص زخم دل» بسیار متفاوت است.
پرده‌ای از عمق فاجعه‌ی پرپر شدن فاطمه زهرا سلام الله علیها را در «فاجعه‌بارترین آتش سوزی» دیدیم.
حالا بیاییم سر عدالت در فاجعه قتل فاطمه سلام الله علیها.
اگر تنها انسانهای تاریخ اسلام را بشماریم، این فاجعه، چند ملیون قلب را جریحه دار کرده؟!
اگر تمامی انسانهای تاریخ را که از این مصیبت خبردار شده‌اند، بیفزاییم، با این مصیبت، چند ملیارد دل شکسته شده؟!
اگر فرشتگان الهی را هم اضافه کنیم…
اگر همه موجودات عالم را دارای شعوری متناسب با خودشان بدانیم…
اگر…
آن گاه با اندکی از عمق جنایت آن دژخیم دوزخی که فاطمه سلام الله علیها را به قتل رساند، آشنا می‌شویم.
آن گاه اندکی می‌فهمیم که این فاجعه چه بر سر عالم و آدم آورده است!
حالا چه بر سر امیرالمؤمنین آمده، آن را دیگر خدا می‌داند و بس!
تازه او هم خطاب به پیامبر گفت فاطمه از من پنهان کرد، تو او را سؤال پیچ کن!
مگر زخم تک تک این دلها التیام یافتنی است؟!
آیا این جنایت قصاص شدنی است؟!
در این حادثه سیاه تاریخ، چگونه میتوان عدالت را اجرا کرد؟!
آری هنگامی که فرزندش مهدی ظهور کند و قاتلین مادرش را زنده گرداند و هر مؤمنی آن دو را به قتل رساند باز دوباره زنده گرداند و مؤمنی بعدی و…
شاید التیامی اتفاق افتد آن هم در قد و قواره دنیا!
و شاید قصاصی محقق شود البته در حد و اندازه دنیا!
البته شاید!
آخر این یک جنایت متفاوت است!
اما عدالت حقیقی هرگز شدنی نیست!
اصلا برای این جنایت کیفری، جز جاودانگی در اعماق دوزخ میتوان یافت؟![1]
[1]- نظیر این مطلب درباره سید الشهداء علیه السلام آمده است:
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ قَالَ نَزَلَتْ فِي الْحُسَيْنِ ع لَوْ قُتِلَ أَهْلُ الْأَرْضِ بِهِ مَا كَانَ سَرَفاً.
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ رَجُلٍ قَالَ: سَأَلْتُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِهِ تَعَالَى- وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً قَالَ ذَلِكَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ يَخْرُجُ فَيَقْتُلُ بِدَمِ الْحُسَيْنِ ع فَلَوْ قَتَلَ أَهْلَ الْأَرْضِ لَمْ يَكُنْ مُسْرِفاً وَ قَوْلُهُ فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ لَمْ يَكُنْ لِيَصْنَعَ شَيْئاً يَكُونُ سَرَفاً ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَقْتُلُ وَ اللَّهِ ذَرَارِيَّ قَتَلَةِ الْحُسَيْنِ ع بِفَعَالِ آبَائِهَا.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ قَالَ نَزَلَتْ فِي الْحُسَيْنِ ع لَوْ قَتَلَ وَلِيُّهُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِهِ مَا كَانَ مُسْرِفاً وَ وَلِيُّهُ الْقَائِمُ ع.