راوی می‌گوید پدر بزرگم در منا هنگام رمی جمره، همراه امام باقر علیه السلام بود.
امام باقر علیه السلام رمی جمره را کامل نمود. (اما) پنج سنگ ریزه در دستان حضرت باقی ماند. سپس حضرت دو تا را به طرفی و سه تا را به طرف دیگر پرتاب کردند.
پدر بزرگم به حضرت عرض کرد فدای شما گردم کاری از شما دیدم که ابدا کسی نکرده است. دیدم رمی جمره کردید و سپس پنج سنگ دیگر را پرتاب کرده، سه تا را یک طرف و دو تا را طرف دیگر.
امام فرمود: آری به درستی که هنگام حج آن دو فاسق غاصب بیرون آورده می‌شوند و سپس اینجا آن دو را از هم جدا می‌کنند. کسی هم جز امام عادل آنها را نمی‌بیند.
پس من اولی را دو سنگ زدم و دومی را سه سنگ چون دومی از اولی خبیث‌تر بود.[1]
[1]- قَالَ أَخْبَرَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي أَنَّهُ كَانَ مَعَ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بِمِنًى وَ هُوَ يَرْمِي الْجَمَرَاتِ وَ أَنَّ أَبَا جَعْفَرٍ رَمَى الْجَمَرَاتِ قَالَ فَاسْتَتَمَّهَا ثُمَّ بَقِيَ فِي يَدِهِ بَعْدُ خَمْسُ حَصَيَاتٍ فَرَمَى اثْنَتَيْنِ فِي نَاحِيَةٍ وَ ثَلَاثَةً فِي نَاحِيَةٍ فَقَالَ لَهُ جَدِّي جُعِلْتُ فِدَاكَ لَقَدْ رَأَيْتُكَ صَنَعْتَ شَيْئاً مَا صَنَعَهُ أَحَدٌ قَطُّ رَأَيْتُكَ رَمَيْتَ الْجَمَرَاتِ ثُمَّ رَمَيْتَ بِخَمْسَةٍ بَعْدَ ذَلِكَ ثَلَاثَةٍ فِي نَاحِيَةٍ وَ اثْنَتَيْنِ فِي نَاحِيَةٍ قَالَ نَعَمْ إِنَّهُ إِذَا كَانَ كُلُّ مَوْسِمٍ أُخْرِجَا الْفَاسِقَيْنِ الْغَاصِبَيْنِ «6» ثُمَّ يُفَرَّقُ بَيْنَهُمَا هَاهُنَا لَا يَرَاهُمَا إِلَّا إِمَامٌ عَدْلٌ فَرَمَيْتُ الْأَوَّلَ اثْنَتَيْنِ وَ الْآخَرَ ثَلَاثَةً لِأَنَّ الْآخَرَ أَخْبَثُ مِنَ الْأَوَّل بحار الأنوارج27 ص305