×

درباره میز امام زمان، مصلح کل

فراگیری صلح رؤیایی‌ترین آمال و برترین آرزوی بشر، در گرو وجود «مصلح کل». مصلح کلی که شاخص آن لبالب ساختن زمین از عدالت است. آیا مقدس‌ترین آمال و برترین آرزوی بشر پشتوانه‌ای دارد؟!
×

آرزوی رخصت...!


یا علی! ای آقای من!
ای نور خدایی در دل تاریکی‌ها!
ای ستون دین!


تو را سپاس می‌گویم که در سایه لطفت قدمی برداشتم.


تو، تویی!
و من، کمتر از مورچه در بارگاه سلیمان!
تو را از پیش‌کش کاری چنین اندک برتر می‌دانم؛
اما آرزومندم رخصت دهی تا کار ناچیزم را به نام تو زینت بخشم.
اگر چنین گردد متواضعانه بسی شادمان و مفتخرم.
شاید خدای از تقصیراتم بگذرد و آن را خالص بپذیرد.


تو پدر یتیمان و همسر بیوه زنان و حامی بی‌کسانی!
و من یتیمی غریب!
و خوب می‌دانی غم سنگین یتیم را، آن هم یتیمی غریب.
تو بر من منت گذاری اگر به افتخار این هدیه رخصت فرمایی،
و من سر به آسمان سایم اگر قبولت افتد.


آقای من ای علی فدایت گردم.


*****


مولای ياعلی!
يا نور الله فی ظلمات الارض!
يا عمود الدين!


أشکرک علی اتمام عملی هذا فی ظلک.


أنت أنت؛
و أنا أقل من النمل الی سليمان؛
فأُجِلّک من هديتی إليک؛
لکن أرجوک أن تأذن لی فی تزيين عملی هذا الحقير القلیل،
بوضع اسمک المقدس عليه،
سرورا و فخرا مع التواضع؛
لعل الله يتجاوز عن­تقصيری ويقبله خالصا


إنک زوج الارامل و ابو اليتامی و کافل الايتام،
و أنا يتيم غريب،
و أنت أعلم بشدة هموم اليتيم خاصةً إذا کان غريبا؛
فامنن علی بهذا الفخر!


مولای ياعلی روحی فداک!

×

جستجوی پیشرفته

جستجو در میزهای
دامنه جستجو


×

ارتباط با ما

info@aashtee.org :پست الکترونیک ما
rss
بسم الله الرحمن الرحیم
دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۴
۸ شوال ۱۴۴۶
ابزار
  • نمایش دو ستون
  • نمایش درختواره
  • نمایش متن مقاله
  • بستن متن‌ها
درختواره

تشيع تنها پرچمدار سرافراز صلح جهانی

  • نویسنده:محسن
    • تاریخ انتشار:۱۳۹۴/۰۳/۱۲-۱۸:۳:۳۶
    • تاریخ اصلاح:۱۳۹۴/۰۳/۱۲-۱۸:۲:۳۳
    • کد مطلب:9878
  • بستن متن‌ها
  • اختصاصات این مطلب
  • نظر شما
  • (0) نظر برای این موضوع
  • بازدید: 4302

مباحث پیشین رابطه میان صلح از یک سو و شناخت و قدرت از سویی دیگر را روشن ساخت و روشن شد که صلح مطلق و فراگیر در گرو شناخت و قدرت مطلق و فراگیر است.

و اینک ادامه بحث.

دو ویژگی مهم در قیام امام زمان علیه السلام مطرح شده است: یکی حکم داودی و دیگری ذوالفقار علی.

این دو ویژگی هر چند حقیقت دارند اما هر یک نمادی است از حقیقتی والاتر.

نماد نخست ظهور امام زمان علیه السلام حکم داودی است.

انشاءالله در مجالی دیگری عنوان حکم داودی را تشریح خواهیم کرد. اما حکم داودی به اختصار یعنی حکمی بر اساس واقعیت حقیقی، یعنی رفع و رجوع تمامی اختلافات بر اساس متن واقع که هیچ گاه قابل دستکاری نیست. (و نه بر اساس شواهد و مدارک ظاهری که ممکن است با زر و تزویر و خطا و نادانی از واقعیت و حقیقت انحراف یابد.)

ناگفته پیداست که حکم داودی در رسیدن به واقعیت حقیقی، ریشه در علمی شگرف دارد.

اين ضرورت دقیقا همان نياز «صلح» به «شناخت فراگير» است، شناخت فراگيري كه در هيچ نياز بشري (و غير بشري) لَنگِش نداشته باشد…

و این همان «نظریه تشیع در علم غیب امام معصوم» است.

مصونيت از تمامي خطاها در اين شناخت فراگير ضروري است تا پياده كردن «صلح واقعي» امكان پذير باشد…

و اين همان «نظريه تشيع در عصمت امام است»…

بر اساس منابع شیعه روش اجرایی «امام زمان، مهدي موعود» عجل الله فرجه متکی بر حکم داودی است!

حكم داودي در شيوه‌ي قضاوت امام زمان عجل الله فرجه بيان يك نماد است، نماد علمِ مطلق و شناخت فراگير كه قيام امام زمان عجل الله فرجه براي صلح جهاني بدون آن امكان ندارد.

اما نماد دوم، مربوط به مرحله بعد از روشن شدن حقیقت است.

برای توضیح این مطلب تصور کنید کسی به ناحق دست روی ناموس یا فرزند شما بگذارد و با اتکا به زور و قدرتش آشکارا به حریم و حقوق شما تجاوز کند، در این صورت از مدرک آوردن و مستند ساختن حق چه کاری برمی‌آید؟!

چرا که متجاوز با اعتراف به حق شما اقدام به دست درازی می‌کند.

بر این اساس آن گاه كه كانون فشار و زور و شرارت کور فعال گردد، حكم داودي به تنهايي كار ساز نيست.

این جاست که باید پاي ابزار دوم صلح جهاني به ميان آيد، «قدرت»…

البته در حوزه صلح مطلق و جهانی هر قدرتی کار ساز نیست.

قدرتی لازم است که شاخ تمامی زورگویان را بشکند، قدرتی که فوق همه‌ي قدرتها باشد، «قدرت فراگير»…

«ذوالفقار علي»، نماد قدرت فراگير است.

چرا كه ذوالفقار هيچ گاه نشكست و از برّندگي بازنماد و صاحبش نيز در هيچ شرايطي پشت به دشمن نكرد!

ذوالفقار علی نماد قدرتي است كه مقهور كننده‌ي همه‌ي قدرتهای ستمگر است.

از اين رو قيام امام زمان بدون ذوالفقار ممكن نيست.

و اين است راز ذوالفقار علي در دست فرزند او و اين است رمز حكم داودي در حكومت جهاني!

از اين رو ذوالفقار علي و حكم داودي دو ضرورت براي صلح جهاني است.

نتيجه‌ي مباحث پيشين اين گرديد كه تحقق صلح جهاني بدون پذيرش نظريه‌ي «امامت» در تشيع به شكل عام و نظریه «مهدویت» به شكل خاص محال است؛ بنا بر اين از منظر نظري در ميان اديان و فلسفه‌ها و مكاتب و… «تشيع تنها منتظر شايسته‌ي صلح جهاني مي‌باشد».

اينجاست كه بايد با سری برافراشته و سینه‌ای ستبر به گوش جهانيان فرياد زنیم تنها مكتب و مذهبي كه شايستگي ادعاي[1] صلح فراگير واقعي را دارد، تشيع علي است و بس؛ يعني همان اسلامي كه خدا در غدير خم آن را كامل نموده و مي‌پسندد!

در نهایت با توجه به حقانيت مكتب تشيع، ترديد در صلح جهاني مهدوي، ترديد در خورشيد است.

پس خدا کند که بیاید!

 

[1]ـ به كار بردن كلمه‌ي «ادعا» در اين مورد بدين جهت است هنوز به بيان اساس برهاني و فطري اسلام شيعي نپرداخته‌ايم. انشاءالله به بيان اين امر خواهيم رسيد.

  • نظر خوانندگان
تا کنون نظر قابل انتشاری ثبت نشده است
  • نظر شما