برای این که تجربیات دیگران را فراموش نکنیم، به سخني از كتاب صحيفه مهديه توجه نماييد:
اكنون كه از مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني سخن به ميان آمد، جريان مهمي را از ايشان كه مناسب با مطلب ما است نقل مي‌كنيم:
ايشان از كودكي به عبادات و رياضات اشتغال داشته و زحمات فراوان و طاقت فرسائي را براي رسيدن به اهداف بلند روحي، متحمل شده بودند كه فوق العاده مهم و پر زحمت بوده است.
آن بزررگوار هر چه از اذكار و اوراد و ختومات و همچنين نمازها و آيات قرآني را كه در مدت عمر خود از كودكي انجام داده بودند، يادداشت كرده و به خاطر متضمن بودن آن نوشته بر اسرار و نكات مهم، داراي ارزش بسياري بوده و به جهت اسراري كه در آن كتاب نوشته بودند صلاح نمي‌دانستند كه آن را در اختيار همگان قرار دهند. به اين جهت آن را مخفي نگه داشته و در دسترس افراد قرار نمي‌دادند.
مرحوم والد معظم در ارتباط با آن كتاب مي‌فرمودند:
مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني در اواخر حيات خود، آن كتاب را به مرحوم آیت الله حاج سيد علي رضوي دادند.
مقصود از نقل اين جريان، نكته مهمي است كه آن را مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني در آخر آن كتاب مرقوم فرمودهاند و بايد درس مهمي براي همه كساني كه در راه معنويات و سير و سلوك شرعي سعي مي‌كنند، باشد. آنچه ايشان در آخر كتاب خود نوشته بودند، اين نكته بود كه:
اي كاش اين اذكار و ختومات و اين اوراد و زحمات را در راه نزديك شدن و تقرب به امام زمان عجل الله تعالي له الفرج انجام مي‌دادم!
ببينيد يك شخصيت مهم كه نام ايشان زبان زد خاص و عام بوده و هست، چگونه در آخر عمر پس از آن همه تلاش و كوشش خستگي ناپذير و بي نظير، آرزو مي‌كند كه اي كاش هدف خود را از انجام آن همه زحمت و آن همه رنج و مشقت، تقرب به حضرت بقية الله ارواحنا فداه قرار داده بودم.
هيچ گونه شك و ترديدي وجود ندارد كه مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني داراي قدرت مهم روحي بوده، از نيرو و قدرتي بسيار كم نظير در ميان افراد و چهرههاي شناخته شده، بهرهمند بوده است؛ با اين همه آرزو مي‌كند كه كاش سعي و تلاش خود را در راه تقرب به امير عالم هستي زمان خويش به كار مي‌برد و دارا بودن قدرت تصرف در افراد و باز گرداندن صحت و سلامتي را به افراد مريض و كارهايي ديگر از اين قبيل را هدف خود قرار نمي‌داد و براي به دست آوردن آنها سعي و تلاش نمي‌كرد.
بزرگترين درس براي انسانها اين است كه در هر مسيري كه مي‌پيمايند از تجربههاي مردانِ بزرگِ آن راه، تجربه آموخته و از يك عمر تلاش و كوشش آنها درس بگيرند و از آنچه كه آنان پس از سالهاي سال به دست آوردهاند، درس عبرت بياموزند و آخرين نتيجههايي را كه آنان در مسير طولاني حيات خود به آن رسيدهاند، كاملا توجه نموده و به آن عمل نمايند.
به اين نكته توجه كنيد:
استفاده از تجربههاي مهم مردان بزرگ، ارزش حيات و نتيجه زندگي را صدها برابر افزايش مي‌دهد. پس اهداف كوچك را كنار بگذاريد و سعي كنيد به آنچه كه مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني تجربه نموده و در نوشته خود متذكر شده‌اند، عمل نمائيد و دعاها، زيارات و ساير عباداتي را كه انجام مي‌دهيد، در راه تقرب به ساحت مقدس امام عصر ارواحنا فداه باشد. اين حقيقتي است كه اگر به آن عمل كنيد از حيات و زندگي خود كاملا نتيجه مي‌گيريد.[1]
بد نيست كه اين كوچكترين هم اين پرسش را مطرح كند كه آيا تقرب به امام زمان روحي له الفداء زير بنايي جز معرفت حقيقي آن حضرت و شناخت تفصيلي ولايت خاندان عصمت دارد؟! و آيا راهي جز كسب فقاهت حقيقي و دست يافتن به معرفت واقعي وجود دارد؟!
یک بار دیگر افسوسی که مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی در آخر عمر داشتند تکرار میکنیم:
اي كاش اين اذكار و ختومات و اين اوراد و زحمات را در راه نزديك شدن و تقرب به امام زمان عجل الله تعالي له الفرج انجام مي‌دادم!
حال که پای رضایت امام زمان علیه السلام به میان آمد بد نیست بینیم رضای حضرت را در کجا میتوان جستجو کرد.
منبع: کتاب «از کرامت درویشانه تا کرامت انسانی» ص270
[1]ـ صحيفه مهديه ص 62 تا 63
برای این که تجربیات دیگران را فراموش نکنیم، به سخني از كتاب صحيفه مهديه توجه نماييد:
اكنون كه از مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني سخن به ميان آمد، جريان مهمي را از ايشان كه مناسب با مطلب ما است نقل مي‌كنيم:
ايشان از كودكي به عبادات و رياضات اشتغال داشته و زحمات فراوان و طاقت فرسائي را براي رسيدن به اهداف بلند روحي، متحمل شده بودند كه فوق العاده مهم و پر زحمت بوده است.
آن بزررگوار هر چه از اذكار و اوراد و ختومات و همچنين نمازها و آيات قرآني را كه در مدت عمر خود از كودكي انجام داده بودند، يادداشت كرده و به خاطر متضمن بودن آن نوشته بر اسرار و نكات مهم، داراي ارزش بسياري بوده و به جهت اسراري كه در آن كتاب نوشته بودند صلاح نمي‌دانستند كه آن را در اختيار همگان قرار دهند. به اين جهت آن را مخفي نگه داشته و در دسترس افراد قرار نمي‌دادند.
مرحوم والد معظم در ارتباط با آن كتاب مي‌فرمودند:
مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني در اواخر حيات خود، آن كتاب را به مرحوم آیت الله حاج سيد علي رضوي دادند.
مقصود از نقل اين جريان، نكته مهمي است كه آن را مرحوم حاج شيخ حسنعلي اصفهاني در آخر آن كتاب مرقوم فرمودهاند و بايد درس مهمي براي همه كساني كه در راه معنويات و سير و سلوك شرعي سعي مي‌كنند، باشد. آنچه ايشان در آخر كتاب خود...