یکی از نشانه‌های حتمی ظهور، صیحه آسمانی است: یک صیحه از آسمان و توسط جبرئیل و دیگری از فضای زمین و توسط شیطان.

قَالَ ع لَا بُدَّ مِنْ هَذَيْنِ الصَّوْتَيْنِ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ ع صَوْتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَ هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ وَ صَوْتٍ مِنَ الْأَرْضِ فَهُوَ صَوْتُ إِبْلِيسَ اللَّعِينِ يُنَادِي بِاسْمِ فُلَانٍ أَنَّهُ قُتِلَ مَظْلُوماً يُرِيدُ الْفِتْنَةَ فَاتَّبِعُوا الصَّوْتَ الْأَوَّلَ وَ إِيَّاكُمْ وَ الْأَخِيرَ أَنْ تَفْتَتِنُوا بِهِ

امام باقر علیه السلام فرمود: چاره‌ای نیست از وجود دو صدا پیش از خروج قائم علیه السلام، صدایی از آسمان و آن صدای جبرئیل است و صدایی از زمین و آن صدای ابلیس لعین است که فریاد می‌زند فلانی (عثمان) مظلوم کشته شد. شیطان اراده فتنه (و گمراهی مردم را) کرده است. پس شما (مواظب باشید که) همان صدای نخست را پیروی کند و بپرهیزید از صدای اخیر که به سبب آن دچار فتنه (و گمراهی) می‌شوید.

یکی از نخستین آزمونهای پس از ظهور، پیروی از صیحه جبرئیل یا صیحه ابلیس است.

عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ: هُمَا صَيْحَتَانِ صَيْحَةٌ فِي أَوَّلِ اللَّيْلِ وَ صَيْحَةٌ فِي آخِرِ اللَّيْلَةِ الثَّانِيَةِ قَالَ‏ فَقُلْتُ كَيْفَ ذَلِكَ فَقَالَ وَاحِدَةٌ مِنَ السَّمَاءِ وَ وَاحِدَةٌ مِنْ إِبْلِيسَ فَقُلْتُ كَيْفَ تُعْرَفُ هَذِهِ مِنْ هَذِهِ فَقَالَ يَعْرِفُهَا مَنْ كَانَ سَمِعَ بِهَا قَبْلَ أَنْ تَكُونَ.

امام صادق علیه السلام می‌فرمود: آنها دو صیحه هستند یک صیحه در آغاز شب و صیحه دیگر در آخر شب دوم. گفتم این دو چگونه است؟ فرمود یکی از آسمان و دیگری از ابلیس است. عرض کردم چگونه این دو را از هم بازشناسیم؟ فرمود کسی که پیش از وقوع آن این خبر را شنیده باشد، (و به آن ایمان آورده باشد، حق و باطل) را می‌شناسد.

عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ مَسْلَمَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ النَّاسَ يُوَبِّخُونَّا وَ يَقُولُونَ مِنْ أَيْنَ يُعْرَفُ الْمُحِقُّ مِنَ الْمُبْطِلِ إِذَا كَانَتَا فَقَالَ مَا تَرُدُّونَ عَلَيْهِمْ قُلْتُ فَمَا نَرُدُّ عَلَيْهِمْ شَيْئاً قَالَ فَقَالَ قُولُوا لَهُمْ يُصَدِّقُ بِهَا إِذَا كَانَتْ مَنْ كَانَ مُؤْمِناً بِهَا قَبْلَ أَنْ تَكُونَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى‏ فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ.

به امام صادق علیه السلام عرض کردم واقعا که سنیان ما را سرزنش می‌کنند و می‌گویند هنگامی که دو صیحه اتفاق بیفتد از کجا صیحه حق از صیحه باطل شناخته می‌شود؟

حضرت فرمود شما به آنها چه پاسخی می‌دهید؟

عرض کردم چیزی (نداریم و پاسخی) نمی‌دهیم.

حضرت فرمود هر کس پیش از وقوع فتنه به آن ایمان داشته باشد (به توفیق الهی) صیحه حق را تصدیق می‌کند. خداوند عزوجل در (آیه 39 سوره یونس) می‌فرماید: آيا كسى كه به سوى حقّ رهبرى مى‏كند سزاوارتر است مورد پيروى قرار گيرد يا كسى كه راه نمى‏يابد مگر آنكه هدايت شود؟! شما را چه شده، چگونه داورى مى‏كنيد؟!

پیروی از صیحه جبرئیل و پرهیز از صیحه ابلیس از نخستین آزمونهای عموم مردم پس از ظهور است.

تا کنون که سال 1446 قمری است سن مبارک امام زمان علیه السلام نزدیک به 1200 سال است.

اما به قدرت الهی، بقیة الله الاعظم در شکل و شمائل جوانی ظهور می‌کند.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: لَوْ قَدْ قَامَ الْقَائِمُ لَأَنْكَرَهُ النَّاسُ لِأَنَّهُ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ شَابّاً مُوفِقاً لَا يَثْبُتُ عَلَيْهِ إِلَّا مَنْ قَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَهُ فِي الذَّرِّ الْأَوَّلِ وَ فِي غَيْرِ هَذِهِ الرِّوَايَةِ أَنَّهُ قَالَ ع وَ إِنَّ مِنْ أَعْظَمِ الْبَلِيَّةِ أَنْ يَخْرُجَ إِلَيْهِمْ صَاحِبُهُمْ شَابّاً وَ هُمْ يَحْسَبُونَهُ شَيْخاً كَبِيراً.

امام صادق علیه السلام فرمود: اگر قائم قیام کند البته مردم او را انکار می‌کنند زیرا هنگامی که به سوی آنان بازمی‌گردد در حالت جوانی رشید است.

(همین امر مردم را به تردید می‌اندازد و لذا) هیچ کس بر اعتقاد به او ثابت قدم نمی‌ماند جز کسانی که خداوند در عالم ذرّ اول از آنها پیمان گرفته باشد(این افراد به پیمان الهی وفادار هستند).

در روایت دیگری این چنین آمده است:

واقعا که از بزرگترین آزمونها این است که صاحب مردم (امام زمان علیه السلام) در هیئت جوانی به سوی مردم خروج می‌کند، در حالی آنان او را در هیئت پیرمردی مسنّ می‌پندارند.

اختلاف چهره با عمر حضرت از دشوارترین امتحانات عموم مردم در آغاز دوران ظهور است.