بهرِ ظهورِ نورِ خدا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
با ضجّه و خضوع و بُکا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
با هم طلب کنید و بخواهید با امید
اذنِ ظهورِ او زِ خدا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
با عزمِ یاری‌اش همگانی دعا کنید
صبح و مَسا به بانگِ رسا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
او چشمه‌ی حیات، شما: «أظهِرُوا العَطَش»
او نسخه و دوا، و شِفا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
این راهِ انحصاری‌تان: «فَاثبُتُوا عَلَیه»
آری دعا، دعا و دعا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
بهرِ «لَأندُبَنَّ»یِ او: «فَاندُبُوا عَلَیه»
بهر «لَأبکیَنَّ دَما»: «أکـثِـروا الدُّعاء»
«مِثلُ الحُسَین» در غمِ او: «تُلطَمُ الخُدود»
بر این غریبِ ارض و سَما: «أکـثِـروا الدُّعاء»
بر این غریبِ فاطمه: «فَلتُذرَفِ الدُّموع»
بر این مثالِ آل عبا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
گفتی هزار و یک صد وهشتاد سالِ پیش
«نفسي لَکَ الوِقاءُ و حِمیٰ»: «أکثِروا الدُّعاء»
همچون خودت، میانِ همین ما غریب ماند
امرِ گره‌گشای شما: «أکـثِـروا الدُّعاء»
گفتی که این گشایشِ کارِ خودِ شماست
حاجات از این دعاست رَوا: «أکثِروا الدُّعاء»
یا حرفِ جدّ صادق‌تان: «ضجّه و بُکاء»
یا کار می‌کِشد به کجا؟! «أکـثِـروا الدُّعاء»
ای مؤمنان و منتظران: «أینَ تَذهَبون؟!»
گوشی بُوَد اگر شنوا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
در شور و لطمه، سینه‌زنی، روضه، هروله
با ذکرِ سیّدالشّهداء: «أکـثِـروا الدُّعاء»
فریاد کن به روضه، بگو: «أینَ مُنتَقَم؟»
بهرِ شهیدِ کرب و بلا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
با غفلت از دعا چه جفاها که کرده‌ایم
دیگر بس است ظلم و جفا: «أکثِروا الدُّعاء»
ما هم مقصّریم در این غیبتِ طویل
ترکِ دعاست طولِ بلا: «أکـثِـروا الدُّعاء»
ما هم مؤثریم در فرج و تعجلِ ظهور
گر بشنویم امرِ تو را: «أکـثِـروا الدُّعاء».
منبع: کانال هدایتگری