باز در بغض صدایم آتش آه آمده
باز هم ماه خدا بی ماه از راه آمده
آه ماه فاطمه! برگرد که حتی نفس
از میان سینه‌ها بی تو به اکراه آمده
باز هم شب‌های بخشش آمد و با لطف تو
کوه سنگین گناهم رفت و چون کاه آمده
سفره‌ی افطار هم با آب و نان حسرتش
باز هم بی تو به استقبال این ماه آمده
از دل سنگ و سیاه خود صدایت می‌زنم
مثل فریاد ضعیفی کز دل چاه آمده
کیست مانند تو که در جاده‌های بی کسی
با من در راه مانده هر زمان راه آمده
تا به دست آرم دلت را باز می‌گویم حسین
آتش قهر تو با این نام کوتاه آمده
موقع افطار با لب‌های تشنه بازهم
در دلم یاد لبان تشنه ی شاه امده
منبع: رضیع الحسین محمدعلی بيابانی