دلمرده‌ایم و یاد تو جان می‌دهد به ما
قلبیم و بودنت ضربان می‌دهد به ما
ماه خدا دومرتبه بی ماه روی تو
دارد بشارت رمضان می‌دهد به ما
برگرد! ای که لحظه‌ی افطار، عاقبت
یک روز دست‌های تو نان می‌دهد به ما
روزی سه بار غرق غریبی و بی کسی ست
حسی که بی تو وقت اذان می‌دهد به ما
این ماه، فرصتی ست که باز عاشقت شویم
ماه خدا دوباره زمان می‌دهد به ما
امسال میهمان جد تو هستیم، جان حسین
نامی که اشک‌های روان می‌دهد به ما
حالا که سفره، سفره‌ی عشق است پس خدا
هر چه بخواهد این دلمان می‌دهد به ما
بی شک حواله همه امسال کربلاست
مزدی که آخر رمضان می‌دهد به ما
منبع: کانال رضیع الحسین محمدعلی بيابانی