بیا بی تو جهان تنهاست، می‌دانم که می‌آیی
وجودت مُصلح دنیاست، می‌دانم که می‌آیی
بیا ای حجّت حق! با قیام خود، قیامت کن
ظهورت محشر کبراست، می‌دانم که می‌آیی
هنوز ای منتقم! از آستان وحی بر گوشت
صدای ناله‌ی زهراست، می‌دانم که می‌آیی
بسا منکر شده معروف و معروف آمده منکر
ز آثار جهان پیداست، می‌دانم که می‌آیی
به چشم اشکبارت، صحنه کرببلا دائم
به قلبت، زخم عاشوراست، می‌دانم که می‌آیی
بهایی و نصارا، بابی و صهیون و وهّابی
سراسر جنگشان با ماست، می‌دانم که می‌آیی
علم بر دوش عبّاس است تا گردد علمدارت
دلش خون، دیده‌اش دریاست، می‌دانم که می‌آیی
به قرآن و علی سوگند! می‌بینم به چشم خود
که قرآن و علی تنهاست، می‌دانم که می‌آیی
خمیده قامت اسلام و دانم بی قیام تو
نگردد قامت آن راست، می‌دانم که می‌آیی
ز اشک لاله گون، همچون بهاران دیدة "میثم"
مسیرت را به گل آراست، می‌دانم که می‌آیی
منبع: نخل میثم