یکی از مدعیان دروغین مهدویت که در دوران معاصر شاهد آن هستیم «احمد بصری» معروف به احمد الحسن است.[1]

برگ جدیدی که احمد بصری در دفتر مدعیان گشوده است، عنوان «مهدی نخست» از مهدیان دوازده‌گانه است.

وی با جدا ساختن عنوان مهدویت از امامت، مدعی شده است که پس از دوازده امام، دوازده مهدی ظهور خواهند کرد و خود را نخستین مهدی می‌پندارد.

به دلیل دشواری‌های ادعای امامت، احمد بصری عنوان مهدویت را در مقابل امامت برگزیده است.

اما در عمل، احمد بصری تمامی شؤون و مقامات و کمالات امام زمان علیه السلام را برای خود قائل است. از علم الهی گرفته تا عصمت مطلقه و وجوب ایمان و اطاعت، همه و همه در ادعاهای احمد بصری موج می‌زند.

به سخنی دیگر وی به دلیل یاد شده، عنوان مهدویت را از امامت جدا ساخته، تا مفرّی برای برخی از مشکلات پیدا کند، اما در عمل، مقام امام سیزدهم و معصوم پانزدهم  را ادعا کرده است.

نتیجه این ادعای عملی هم یک کلمه است و آن ضرورت ایمان کامل به وی و به تبع آن پیروی و فرمانبرداری سر بسته و در بسته از شخص یاد شده است.

پیش از هر بحثی روشن شدن دو امر ضروری است:

نخستین پرسشی که پیش روی احمد بصری است این است که «از منظر مقامات و کمالات نفسانی و معنوی چه تفاوتی میان وی و امام زمان علیه السلام وجود دارد؟»

و دومین پرسش هم این است که «حجت احمد بصری بر ادعاهایش چیست؟»

پس از پاسخ به دو پرسش یاد شده، روشن می‌شود که ایمان به احمد بصری و اطاعت از او حق است یا باطل.

آن چه تا کنون از احمد بصری منتشر شده است، در عمل اختلاف اساسی میان احمد بصری و امام زمان علیه السلام را نشان نمی‌دهد. ادعاهای وجوب بیعت با او و یاری او و تقلید از او در تمامی اقوال و افعال و… همه و همه شاهد بر این مدعاست.

از این رو بر پرسش دوم متمرکز می‌شویم که حجت احمد بصری است.

حجت الهی دارای دو ویژگی مهم است که بایسته است احمد بصری از عهده آن برآید: یکی «فراگیری کامل» و دیگری «آشکاری بی‌نهایت».

برای این که بدانیم آیا حجت احمد بصری این دو ویژگی را دارا می‌باشد؟! با ما همراه باشید.