به همین مناسبت خاطراتی از «فقیه زاهد و عارف به زمانه، مرحوم آیة الله حاج شیخ ذبیح الله قوچانی» رحمة الله علیه را که پیش از این برای استفاده شخصی گردآوری کرده بودیم، جهت بهره‌مندی عموم و به ویژه طلاب علوم اهل بیت علیهم السلام ارائه می‌نماییم.
البته هدف این نیست که دریای عبودیت و فقاهت را در کاسه‌ای از خاطرات بگنجانیم. خدا می‌داند که این کاسه چقدر با اقیانوس فاصله دارد!
از این رو گردآوری خاطرات باقیمانده از حاج آقابزرگ قوچانی، تنها باز کردن «روزنه‌ای» است کوچک به جهانی پهناور…
آن هم جهانِ پهناورِ «عبودیت»…
همان عبودیتی که قرآن و روایات آن را فریاد زده‌اند و پژواکش در گفتار و رفتار حاج آقابزرگ کاملا آشکار بود.
اما عبودیتی «فقیهانه»…
و اگر نبود سیره دائمی مراجع قم در تقید به دیدار ایشان، کمتر کسی ایشان را شناخته شده در میان اعلام قم می‌دانست!…
ایشان توسط گروه‌های متضاد مصادره گردیده است. از عارف قُحّ بگیر تا ضد فلسفه و عرفان، از فقیه متضلع بگیر تا اخباریه و شیخیه، از…
بزرگانی که عرفان دیده بودند، فلسفه هم فهمیده بودند، در فقاهت هم اگر سرآمد نبودند، از خیلی‌ها کم نداشتند، با خوشنامی حوزه نجف، جا افتادن درسشان، و…، اما با این همه…
با این همه تنها و تنها به توشه برداشتن و بار بستن، اندیشیدند…
و ما در خم یک کوچه، مست می غفلت…
حاج آقابزرگ حجت خداست بر همه در روز قیامت!!!