انسان ها تنها گونه از موجودات زنده هستند که از روی احساس گریه می‌کنند، اما دانشمندان هنوز نمی‌دانند عمل فیزیکی گریه کردن دقیقا چطور به احساسات ما ارتباط پیدا می‌کند و چرا وقتی غمگین یا حتی خوشحال هستیم گریه می‌کنیم. اما تحقیقات علمی نشان می‌دهد گریه کردن فواید شگفت انگیزی برای جسم و روح ما دارد.

۱- اضطراب را کم می‌کند

احتمالا یکی از مزایای گریه کردن کمک به کم شدن فشار فیزیکی ناشی از احساس ناراحتی است. از قرار معلوم عمل گریه کردن درست بعد از به اوج رسیدن انگیختگی روانی آغاز می‌شود و به بدن کمک می‌کند تا به تعادل حیاتی خود بازگردد. به عبارت دیگر، عمل گریه کردن بعد از یک حالت انگیختگی رخ می‌دهد و بدن را به حالت آرامش می‌رساند.

۲- روحیه را تقویت می‌کند

طبق تحقیقات، اگر گریه کردن باعث کم شدن اضطراب شود، به بهبود روحیه کمک می‌کند. علاوه بر این، واکنش اطرافیان به گریه‌ی ما، تأثیر زیادی در احساس ما بعد از گریه کردن دارد. اگر آنها ناراحتی‌تان را درک و به شما کمک کنند، احتمال آنکه احساس بهتری داشته باشید بیشتر از زمانی است که تمسخرتان کنند و شما احساس خجالت کنید. در بسیاری از موارد احساس بهتری که بعد از گریه به وجود می‌آید درنتیجه‌ی حمایت عاطفی و دلداری دیگران است.

۳- گاهی حالتان را بدتر می‌کند

گریه کردن در زمان و مکان نامناسب یا در حضور کسانی که واکنش منفی‌ای به گریه‌ی شما دارند، قطعا حال‌تان را بدتر می‌کند. گریه کردن در کنار افراد نزدیک و حمایتگر مفید است اما در محل کار مناسب نیست. به علاوه، گریه کردن در دراز مدت حال ما را بهتر می‌کند اما ممکن است اثرات آنی این کار روحیه را بدتر کند. طی تحقیقی، شرکت کنندگان پژوهش بلافاصله بعد از تماشای یک فیلم غم انگیز، حال بدی داشتند اما ۲۰ و به ویژه ۹۰ دقیقه  بعد از آن، روحیه‌ی خود را بهتر از زمان پیش از تماشای فیلم گزارش کردند.

۴- برقراری ارتباط را بهبود می‌بخشد

عمل گریه کردن در انسان ابتدا شیوه‌ی نوزادان برای جلب توجه مادر خود بود. نوزادان انسان بسیار ناتوان هستند و توانایی‌های حیوانات تازه متولد شده را ندارند. اشک‌های نوزادان و کودکان یک عنصر بصری به گریه‌ی آنها برای کمک گرفتن اضافه می‌کند و توجه کسی که از آنها مراقبت می‌کند را جلب می‌کند. با گذشت زمان و بالا رفتن سن، کارکرد بیولوژیک گریه تبدیل به کارکردی عاطفی می‌شود. گریه‌ی افراد بالغ عمدتا نشان دهنده‌ی نیاز و درخواست کمک است.

۵- باعث ایجاد پیوند می‌شود

وقتی از طریق اشک هایمان با دیگران ارتباط برقرار می‌کنیم، در واقع آسیب پذیری خود را نشان می‌دهیم. این مسأله در حضور افراد حمایتگر می‌تواند باعث افزایش احساس پیوند و اتصال شود. چون شما آنقدر به آن شخص اعتماد دارید که در حضور او گریه کنید. بنا براین گریه کردن این پیام را می‌رساند که ما به کسی احساس نزدیکی می‌کنیم و این مسأله می‌تواند واکنش همدلانه و ارتباط عاطفی را تقویت کند. چون ما دوست نداریم ضعف خود را به غریبه‌ها نشان دهیم، سعی می‌کنیم جلوی آنها گریه نکنیم و اشک هایمان را برای نزدیک ترین افراد زندگی‌مان نگه می‌داریم.

۶- کمک می‌کند چیزی که می‌خواهیم را به دست آوریم

گریه کردن می‌تواند روشی برای برانگیختن یک واکنش خاص در جهت خواسته‌ی ما باشد. حتی اگر آگاهانه قصد سوء استفاده نداشته باشیم، ممکن است گریه‌ی ما منجر به فروکش کردن خشم و ایجاد احساس گناه در دیگران شود و آنها را در برابر خواسته‌ی ما نرم کند. از قرار معلوم گریه کردن کارکرد اجتماعی مهمی دارد به طوری که در زمان کشمکش، خشم دیگران را کاهش می‌دهد.

۷- برای تخلیه ی فشارها در خلوت انجام می‌شود

گریه کردن شیوه‌ی بسیار مهمی برای برقراری ارتباط است پس چرا بسیاری از اوقات در تنهایی گریه می‌کنیم؟ احتمالا به دلیل آنکه بعد از یک روز شلوغ یا پراسترس، بالاخره می‌توانید با افکارتان تنها باشید و بدن خود را به حالت آرامش بازگردانید. به علاوه، گریه کردن در تنهایی می‌تواند برای ارتباط گرفتن با جهان ماورا باشد. در اغلب موارد افرادی که در خلوت خود گریه می‌کنند هم در واقع به دنبال کمک هستند مثل درخواست کمک از خداوند.

۸- سموم بدن را دفع می‌کند

طبق تحقیقات شیمیدانی به نام ویلیام فری، اشک ها به دفع سموم بدن کمک می‌کنند. فری اشک‌های حاصل از تحریک چشم‌ها (مثل بریدن پیاز) را با اشک‌های عاطفی مقایسه کرد و متوجه تفاوت‌های شیمایی آنها شد که احتمالا ناشی از تأثیرات اضطراب بر بدن است. البته پژوهش‌های فری کافی نبوده و هنوز به تحقیقات بیشتری در این خصوص نیاز است.

۹- مثل یک ضدعفونی کننده ی طبیعی عمل می‌کند

گریه کردن احتمالا می‌تواند به از بین رفتن باکتری‌ها کمک کند. اشک‌ها حاوی پروتئینی به نام لیزوزیم هستند که می‌تواند مولکول‌های مضر را از بین ببرد. تحقیقی در سال ۲۰۱۱ نشان داد ماده‌ی  لیزوزیم می‌تواند باکتری سیاه زخم را از بین ببرد. البته هنوز مزیت‌های گریه کردن برای سلامتی جسمانی ثابت نشده و به تحقیقات بیشتری در این مورد نیاز است.

۱۰- به چشم ها کمک می‌کند

کارکرد بیولوژیک اشک‌ها مرطوب نگه داشتن چشم یا محافظت از آن در برابر گرد و خاک یا دودی است که وارد چشم می‌شود. ظاهرا اشک‌های عاطفی از این پروسه ی بیولوژیک تبدیل به چیز پیچیده‌تری در انسانها شدند که به دلایل کاملا احساسی و نه فیزیکی رخ می‌دهند. نبود اشک باعث بروز بیماری خشکی چشم و در نتیجه احساس درد و حتی نابینا شدن می‌شود. ارتباط این مسأله با گریه‌ی عاطفی هنوز معلوم نیست اما تحقیقی بر روی بیماران مبتلا به سندروم شوگرن (که موجب خشکی شدید چشم‌ها می‌شود) نشان داد این افراد توانایی کمتری در تشخیص احساسات خود داشتند.

۱۱- به هورمون های جنسی مرتبط است

هر چه سطح تستوسترون یا همان هورمون جنسی مردانه در مردان بیشتر باشد احتمال گریه کردن در آنها کمتر است. شواهد در خصوص افراد تراجنسیتی و مردان مبتلا به سرطان پروستات که داروهای ضد هورمون مردانه دریافت می‌کنند و همچنین تحقیقات صورت گرفته بر روی حیوانات نشان می‌دهد تستوسترون اثر بازدارندگی در گریه کردن دارد. در خصوص زنان، تغییر سطح استروژن یا همان هورمون جنسی زنانه می‌تواند گریه را در دوران پیش از قاعدگی و پس از زایمان افزایش دهد.

البته مسائل فرهنگی هم در میزان گریه کردن مردان و زنان تأثیر گذار است. فرآیند گریه در هر دو جنس به یک شکل رخ می‌دهد اما زنان بیشتر از مردان گریه می‌کنند چون مردان اغلب از ترس قضاوت‌های جامعه تمایلی به گریه کردن ندارند.

۱۲- اثرات جسمانی مهمی دارد

گریه کردن نه فقط یک عمل احساسی بلکه یک عمل فیزیکی هم هست. هق‌هق‌های دردناک، سردرد، ورم کردن پوست، آبریزش بینی و لرزش بدن تنها بخشی از اثرات جسمانی گریه کردن هستند. علت این مسأله به انگیختگی بالای بدن در هنگام شروع گریه باز می‌گردد. اگر چه در نهایت گریه کردن می‌تواند بدن را به حالت آرامش برساند اما در دقایق اولیه، عمل گریه کردن انگیختگی زیادی ایجاد می‌کند. وقتی گریه می‌کنیم، ضربان قلب و میزان تعریق بدن افزایش می‌یابد. در حقیقت، گریه کردن برای بدن مثل یک کار سنگین است.

۱۳- روی هورمون ها تأثیر می‌گذارد

عمل گریه کردن سطح هورمون‌های اندورفین را افزایش می‌دهد. این هورمون‌های طبیعی بدن، شادی آور و آرامش بخش هستند. بنا براین گریه کردن فشار را کم کرده و احساس بهتری ایجاد می‌کند. احتمالا به همین دلیل است که گاهی می‌خواهیم با تماشای یک فیلم غم انگیز گریه کنیم. به علاوه طی تحقیقی مشاهده شد سطح اکسی توسین یا همان هورمون عشق در بدن مادران با دیدن یا شنیدن گریه‌ی یک کودک افزایش پیدا می‌کرد.

۱۴- گریه‌ی خوشحالی به آرام شدن بدن کمک می‌کند

انگیختگی بالای ناشی از احساسات مثبت هم می‌تواند منجر به گریه کردن شود. گریه‌ی حاصل از احساسات منفی رایج‌تر است اما احساسات مثبت شدید هم ما را به گریه می‌اندازند. ظاهرا عمل گریه کردن با انگیختگی شدید فیزیولوژیک و هر دو شکل مثبت و منفی احساسات مرتبط است و درست بعد از به اوج رسیدن تجربه‌ی عاطفی رخ می‌دهد، زمانی که فرد شروع به تخلیه‌ی احساس خود می‌کند.

منبع: افکار نیوز