کسانی که انسان به آنها مرتبط هستند سه گروه هستند:

۱) دوستان کاری

هیچ رابطه‌ای غیر از کار ندارند و گاها حتی اسم کوچک هم را هم نمی‌دانند و کمترین اطلاعات را از زندگی یکدیگر ندارند.

این گروه ادعای دوستی هم ندارد و معمولا انسان روی این دوستان حساب باز نمی‌کند.

۲) چاپلوسان و متملقین

کسانی که فقط به خاطر نفع مادی و بار کشیدن اظهار محبت می‌کنند و بعضا هندوانه زیر بغل میگذارند و مبالغه گویی می‌کنند

این بستگی به تمول و تمکن انسان و پستی طرف مقابل دارد و تا وقتی ادامه دارد که امکان سواری گرفتن باشد.

این گروه در اظهار دوستی بسیار مبالغه گو هستند ولی همان طور که پیدا است در گرفتاری‌ها به درد انسان نمی‌خورند.

۳) دوستانی که واقعا محبت دارند و دلسوز انسان هستند.

اما در عین حال شناخت دوستان واقعی ممکن نیست مگر این که انسان در دوره عدم تمکن و عدم تمول باشد، اعتبارا، مقاما و ثروتا.

دین‌داری ما هم همین طور است.

جُنْدَبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیهِ السَّلَامُ- وَ قَدْ بُویعَ لِعُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ- فَوَجَدْتُهُ مُطْرِقاً كَئِیباً،

فَقُلْتُ لَهُ: مَا أَصَابَكَ- جُعِلْتُ فِدَاكَ- مِنْ قَوْمِكَ؟

فَقَالَ: صَبْرٌ جَمِیلٌ. فَقُلْتُ: سُبْحَانَ اللَّهِ! وَ اللَّهِ إِنَّكَ لَصَبُورٌ.

قَالَ: فَأَصْنَعُ مَا ذَا؟

قُلْتُ: تَقُومُ فِی النَّاسِ وَ تَدْعُوهُمْ إِلَى نَفْسِكَ وَ تُخْبِرُهُمْ أَنَّكَ أَوْلَى بِالنَّبِی صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ بِالْفَضْلِ وَ السَّابِقَةِ، وَ تَسْأَلُهُمُ النَّصْرَ عَلَى هَؤُلَاءِ الْمُتَظَاهِرِینَ عَلَیكَ، فَإِنْ أَجَابَكَ عَشَرَةٌ مِنْ مِائَةٍ شَدَّدْتَ بِالْعَشَرَةِ عَلَى الْمِائَةِ، فَإِنْ دَانُوا لَكَ كَانَ ذَلِكَ مَا أَحْبَبْتَ، وَ إِنْ أَبَوْا قَاتِلْهُمْ، فَإِنْ ظَهَرْتَ عَلَیهِمْ فَهُوَ سُلْطَانُ اللَّهِ الَّذِی آتَاهُ نَبِیهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ كُنْتَ أَوْلَى بِهِ مِنْهُمْ، وَ إِنْ قُتِلْتَ فِی طَلَبِهِ قُتِلْتَ إِنِ شَاءَ اللَّهُ شَهِیداً، وَ كُنْتَ أَوْلَى بِالْعُذْرِ عِنْدَ اللَّهِ، لِأَنَّكَ أَحَقُّ بِمِیرَاثِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ.

فَقَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیهِ السَّلَامُ: أَ تَرَاهُ یا جُنْدَبُ كَانَ یبَایعُنِی عَشَرَةٌ مِنْ‏ مِائَةٍ؟

فَقُلْتُ: أَرْجُو ذَلِكَ.

فَقَالَ: لَكِنِّی لَا أَرْجُو، وَ لَا مِنْ كُلِّ مِائَةٍ اثْنَانِ وَ سَأُخْبِرُكَ مِنْ أَینَ ذَلِكَ، إِنَّمَا ینْظُرُ النَّاسُ إِلَى قُرَیشٍ، وَ إِنَّ قُرَیشاً یقُولُ إِنَّ آلَ مُحَمَّدٍ یرَوْنَ لَهُمْ فَضْلًا عَلَى سَائِرِ قُرَیشٍ، وَ إِنَّهُمْ أَوْلِیاءُ هَذَا الْأَمْرِ دُونَ غَیرِهِمْ مِنْ قُرَیشٍ، وَ إِنَّهُمْ إِنْ وَلُوهُ لَمْ یخْرُجْ مِنْهُمْ هَذَا السُّلْطَانُ إِلَى أَحَدٍ أَبَداً، وَ مَتَى كَانَ فِی غَیرِهِمْ تَدَاوَلُوهُ بَینَهُمْ، وَ لَا وَ اللَّهِ لَا تَدْفَعُ إِلَینَا- هَذَا السُّلْطَانَ- قُرَیشٌ أَبَداً طَائِعِینَ.

فَقُلْتُ لَهُ: أَ فَلَا أَرْجِعُ فَأُخْبِرَ النَّاسَ بِمَقَالَتِكَ هَذِهِ، وَ أَدْعُوَهُمْ إِلَى نَصْرِكَ؟

فَقَالَ: یا جُنْدَبُ! لَیسَ ذَا زَمَانُ ذَاكَ.

قَالَ جُنْدَبٌ: فَرَجَعْتُ بَعْدَ ذَلِكَ إِلَى الْعِرَاقِ، فَكُنْتُ كُلَّمَا ذَكَرْتُ مِنْ فَضْلِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیهِ السَّلَامُ شَیئاً زَبَرُونِی وَ نَهَرُونِی حَتَّى رُفِعَ ذَلِكَ مِنْ قَوْلِی إِلَى الْوَلِیدِ بْنِ عُقْبَةَ، فَبَعَثَ إِلَی فَحَبَسَنِی حَتَّى كُلِّمَ فِی فَخَلَّى سَبِیلِی.

دینداری ما در زمان کنونی از نوع کدام دینداری است؟

آیا لبیک به یاری طلبی امام زمان گفتیم؟

ابوخالد کابلی از امام سجاد از ائمه بعد از رسول الله صلی الله علیه و آله سؤال می‌کند و حضرت از امیرالمؤمنین تا به امام زمان اسم همه را می‌برد و اشاره به غیبت طولانی حضرت می‌کند بعد می‌فرماید:

يا ابَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ وَ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ ع أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذِكْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَيْبَةُ عَنْهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِينَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالسَّيْفِ أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً وَ قَالَ ع انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَج‏.

یاری کردن امام زمان در زمانی که دین غریب است دینداری سفت و سخت‌تر است.