مرحوم شیخ انصاری رضوان الله علیه، مردی که در علم و تقوا نابغه روزگار بود و علما و فقها همچنان به فهم ظرافتهای کلامش افتخار مینمایند…، هرگاه درباره چیزی از او میپرسیدند و او نمیدانست، عمداٌ با صدای بلند میگفت: نمی دانم، نمی دانم، نمی دانم.
این را با این شیوه میگفت، تا شاگردانش یاد بگیرند از گفتن (نمیدانم) خجالت نکشند، هرگاه دربارهی چیزی که نمیدانند، از آنان سؤال شود، [به راحتی بگویند نمیدانم].
ولی هرگاه چیزی را که میدانست از او میپرسیدند، عمداً با صدای آهسته، پاسخ میداد.
منبع: کتاب داستانهایی از نجف اشرف، صفحهی 105
مرحوم شیخ انصاری رضوان الله علیه، مردی که در علم و تقوا نابغه روزگار بود و علما و فقها همچنان به فهم ظرافتهای کلامش افتخار مینمایند…، هرگاه درباره چیزی از او میپرسیدند و او نمیدانست، عمداٌ با صدای بلند میگفت: نمی دانم، نمی دانم، نمی دانم.
این را با این شیوه میگفت، تا شاگردانش یاد بگیرند از گفتن (نمیدانم) خجالت نکشند، هرگاه دربارهی چیزی که نمیدانند، از آنان سؤال شود، [به راحتی بگویند نمیدانم].
ولی هرگاه چیزی را که میدانست از او میپرسیدند، عمداً با صدای آهسته، پاسخ میداد.
منبع: کتاب داستانهایی از نجف اشرف، صفحهی...