×

درباره میز من طلبه هستم

مسیر «هویت‌یابی» از انسان شناسی آغاز و سپس به سرمنزل عقل شناسی، دین شناسی، اسلام شناسی و شیعه شناسی می‌رسد.
ادامه این سیر دقیق علمی، کامل‌ترین هویت، یعنی «هویت طلبگی» را رقم می‌زند.
×

آرزوی رخصت...!


یا علی! ای آقای من!
ای نور خدایی در دل تاریکی‌ها!
ای ستون دین!


تو را سپاس می‌گویم که در سایه لطفت قدمی برداشتم.


تو، تویی!
و من، کمتر از مورچه در بارگاه سلیمان!
تو را از پیش‌کش کاری چنین اندک برتر می‌دانم؛
اما آرزومندم رخصت دهی تا کار ناچیزم را به نام تو زینت بخشم.
اگر چنین گردد متواضعانه بسی شادمان و مفتخرم.
شاید خدای از تقصیراتم بگذرد و آن را خالص بپذیرد.


تو پدر یتیمان و همسر بیوه زنان و حامی بی‌کسانی!
و من یتیمی غریب!
و خوب می‌دانی غم سنگین یتیم را، آن هم یتیمی غریب.
تو بر من منت گذاری اگر به افتخار این هدیه رخصت فرمایی،
و من سر به آسمان سایم اگر قبولت افتد.


آقای من ای علی فدایت گردم.


*****


مولای ياعلی!
يا نور الله فی ظلمات الارض!
يا عمود الدين!


أشکرک علی اتمام عملی هذا فی ظلک.


أنت أنت؛
و أنا أقل من النمل الی سليمان؛
فأُجِلّک من هديتی إليک؛
لکن أرجوک أن تأذن لی فی تزيين عملی هذا الحقير القلیل،
بوضع اسمک المقدس عليه،
سرورا و فخرا مع التواضع؛
لعل الله يتجاوز عن­تقصيری ويقبله خالصا


إنک زوج الارامل و ابو اليتامی و کافل الايتام،
و أنا يتيم غريب،
و أنت أعلم بشدة هموم اليتيم خاصةً إذا کان غريبا؛
فامنن علی بهذا الفخر!


مولای ياعلی روحی فداک!

×

جستجوی پیشرفته

جستجو در میزهای
دامنه جستجو


×

ارتباط با ما

info@aashtee.org :پست الکترونیک ما
rss
بسم الله الرحمن الرحیم
دوشنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۴
۲۲ شوال ۱۴۴۶
ابزار
  • نمایش دو ستون
  • نمایش درختواره
  • نمایش متن مقاله
  • بستن متن‌ها
درختواره

شکر ضامن بقاء نعمت

  • نویسنده:محسن
    • تاریخ انتشار:۱۳۹۸/۱۱/۲۱-۶:۱۱:۲۶
    • تاریخ اصلاح:
    • کد مطلب:23309
  • بستن متن‌ها
  • اختصاصات این مطلب
  • نظر شما
  • (0) نظر برای این موضوع
  • بازدید: 5398

1) بعضی از صفات صفات انسانی هستند یعنی اگر انسان بخواهد واقعا انسان باشد باید این صفات را داشته باشد

یکی از صفات انسانی، صفت شکر و سپاس گزاری است

2) یکی از آثار سپاس گزاری فراوان شدن نعمت است، در قرآن این درباره آمده است:

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‏ لَشَديد (سوره ابراهیم آیه ۷)

و آنگاه كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، [نعمت‏] شما را افزون خواهم كرد، و اگر ناسپاسى نماييد، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.»

3) یکی دیگر از آثار سپاس گزاری حفظ خود همان نعمت است.

الشُّكْرُ حِصْنُ النِّعَمِ

سپاس گزاری دژ و قلعه حفاظت از نعمت است

يَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَيْتَ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ فَاحْذَرْهُ وَ حَصِّنِ النِّعَمَ بِشُكْرِهَا

ای پسر آدم اگر دیدی خداوند سبحان نعمتهایش را پشت سر هم بر تو می‌فرستند (کاملا هوشیار باش و) از خداوند بر حذر باش و نعمتها را به وسیله سپاس گزاری در دژ و حصن قرار بده

4) مهم‌تر از هم این است که اگر نعمتهای خدا را به خوبی رعایت نکردیم و حق آنها را ادا نکردیم ممکن است آن نعمت برای همیشه برود و بازنگردد

عَلِيُّ بْنُ شُعَيْبٍ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع فَقَالَ لِي يَا عَلِيُّ… أَحْسِنُوا جِوَارَ النِّعَمِ فَإِنَّهَا وَحْشِيَّةٌ مَا نَأَتْ عَنْ قَوْمٍ فَعَادَتْ إِلَيْهِم‏                                                                                                                                              

(قدر نعمتها را بدانید و) حق همسایگی‌شان را نیکو به جا آورید؛ زیرا آنها وحشی هستند (یعنی سخت گریزانند و به سرعت از دست‌رس دور می‌شوند و هرگز) از مردمی دور نشده‌اند که دوباره به سوی آنان بازگردند

سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ أَحْسِنُوا جِوَارَ نِعَمِ اللَّهِ وَ احْذَرُوا أَنْ تَنْتَقِلَ عَنْكُمْ إِلَى غَيْرِكُمْ أَمَا إِنَّهَا لَمْ تَنْتَقِلْ عَنْ           أَحَدٍ قَطُّ فَكَادَتْ أَنْ تَرْجِعَ إِلَيْهِ قَالَ وَ كَانَ عَلِيٌّ ع يَقُولُ قَلَّ مَا أَدْبَرَ شَيْ‏ءٌ فَأَقْبَلَ.

از امام صادق علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: (قدر نعمتها را بدانید و) حق همسایگی‌شان را نیکو به جا آورید و بترسید از این که نعمتها از شما به دیگران منتقل شود.

آگاه باشید هرگز نعمتی از کسی منتقل نشده که به زودی بازگردد.

علی علیه السلام می‌فرمود: کم است که چیزی رو برگرداند (و از دست برود) و دوباره رو آورد (و به دست آید).

5) چگونه نعمتها را قدر بدانیم؟                                                                                                               

سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ أَحْسِنُوا جِوَارَ النِّعَمِ قُلْتُ وَ مَا حُسْنُ جِوَارِ النِّعَمِ قَالَ الشُّكْرُ لِمَنْ أَنْعَمَ بِهَا وَ أَدَاءُ حُقُوقِهَا.

از امام صادق علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: (قدر نعمتها را بدانید و) حق همسایگی‌شان را نیکو به جا آورید.

از آن حضرت پرسیدم که نیکو داشتن حق همسایگی نعمتها چیست؟

فرمود: (اول) شکر کسی که آن نعمتها را به ما داده است و (دوم) اداء حقوق آن نعمتها.

  • نظر خوانندگان
تا کنون نظر قابل انتشاری ثبت نشده است
  • نظر شما