بسم الله الرحمن الرحیم

متعلق نذر یا مالی است یا غیر مالی نذر می کند 1000 تومان صدقه دهد یا داخل ضریح یکی از حرم های مطهر بیندازد یا غیر مالی است. غیر مالی مثل این که نذر می کند روزه بگیرد. یا نذر می کند هر روز مقداری ورزش کند. نذر غیر مالی زن اگر با حقوق شوهر سازگار نباشد باید از شوهرش برای نذر کردن اجازه بگیرد و الا نذرش صحیح نیست. اگر زن بخواهد مال خودش را نذر کند در نذر حج و صدقه و احسان به والدین و صله رحم اجازه شوهر لازم نیست. اما در غیر این موارد به نظر برخی مراجع مثل مرحوم آقای خویی و تبریزی اجازه لازم نیست اما به نظر آیه الله وحید و سیستانی صحت چنین نذری محل اشکال است و در نتیجه باید با اجازه از شوهر انجام شود.

همه ما نوزاد تازه به دنیا آمده را دیده‌ایم و باور ما بر این است که عادتا هیچ کودک شیر خواری توانایی صحبت کردن را ندارد. یکی از ویژگی ها و معجزات حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام که در قرآن آمده این است که ایشان در نوزادی سخن گفت و موجب شگفتی مردم شد «و یکلم الناس فی المهد و کهلا و من الصالحین.» (آل عمران 46).

عین این خصوصیت برای اهل بیت علیهم السلام هم اتفاق افتاده است حتی نسبت به برخی سخن گفتن در شکم مادر هم نقل شده است. از آن چه که نسبت به برخی از اهل بیت علیهم السلام مانند نبی اکرم صلی الله علیه و آله و حضرت زهرا سلام الله علیها و امام زمان عجل الله تعالی فرجه نقل شده استفاده می شود که این بزرگواران در بدو تولد شهادت به توحید و نبوت و ولایت و وصایت ائمه علیهم السلام را بر زبان جاری می‌کرده‌اند که هم اصل صحبت کردن مایه شگفتی است هم محتوای آن. اقرار به سه اصل اساسی در کنار یکدیگر، سه امر جدایی ناپذیر که در واقع بازگشت نبوت و ولایت هم به توحید و از شئون آن است. اقرار به ربوبیت پروردگار و عبادت او بدون پذیرفتن نبوت رسول اکرم و امامت ائمه اطهار سلام الله علیهم اجمعین مانند اقرار و عبودیت شیطان و مردود درگاه الهی است. پس از جمله معجزات و کرامات هر یک از ائمه این است که زندگی امام در این دنیا با توحید آغاز می شود آن هم توحید به معنی واقعی کلمه.

سخن گفتن امام در سنی که عادتا سن و سال سخن گفتن نیست منحصر به آغاز تولد نیست. از جمله مواردی که در مورد حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نقل شده روایتی است که شیخ عباس قمی از شیخ مفید از یعقوب سراج نقل کرده است. یعقوب می‌گوید وارد بر امام صادق علیه السلام شدم. دیدم موسی بن جعفر در گهواره امام صادق علیه السلام هم نزدیک سر آن حضرت به مدت طولانی به سر با او صحبت می‌کردند. صبر کردم تا این که حضرت پیش من آمد و فرمود پیش مولای خودت برو و به او سلام کن. من هم رفتم و سلام کردم. آن حضرت هم به زبان فصیح سلام مرا جواب داد و فرمود برو اسم دختری که خدا به تو داده عوض کن این اسمی که گذاشتی مورد نفرت خداوند متعال است خدا از این نام بدش می‌آید. چون یعقوب نام دخترش را حمیرا گذاشته بود که از القاب عایشه دختر ابوبکر بود.

انسان معتقد باید حب و بغض خودش را در جایی که مانعی نیست، مصلحت مهمتری نیست حتی در نام گذاری که یک امر اعتباری است نشان دهد. در برهه‌ای از تاریخ گذاشتن نام علی به قیمت جان طرف تمام می‌شد لذا در قضیه‌ای که از خود ائمه نقل شده حضرت به یکی از شیعیان دستور می‌دهند که نام فرزندش را علی نگذارد. اما در شرایط عادی انسان باید توجه داشته باشد در کوچکترین مسائل در عمل، حب و بغض خودش را نسبت به دوستان و دشمنان خدا عملی کند. از همین باب خوب است مومنین در ایام شهادت ائمه برنامه‌ای متناسب با آن ایام داشته باشند. مثلا برخی برنامه‌شان این است که علاوه بر حضور در مجالس عزاداری، در غیر موارد ضروری به امور دنیوی مانند خرید و فروش مشغول نمی‌شوند. هم چنین در ایام شادی اهل بیت علیهم السلام علاوه بر ابراز شادی برخی خریدها را تیمنا و تبرکا در آن ایام انجام می‌دهند.

از امام صادق علیه السلام پرسیدند وَ قِيلَ لَهُ ع مَا بَلَغَ بِكَ مِنْ حُبِّكَ ابْنَكَ مُوسَى قَالَ وَدِدْتُ‏ أَنْ‏ لَيْسَ‏ لِي‏ وَلَدٌ غَيْرُهُ‏ حَتَّى لَا يَشْرَكَهُ فِي حُبِّي لَهُ أَحَدٌ. (كشف الغمة في معرفة الأئمة ج2 ص 207)

علاقه و محبت شما نسبت به فرزندتان موسی به چه اندازه‌ای رسیده؟ حضرت فرمودند به اندازه ای که دوست داشتم که فرزند دیگری نمی‌داشتم تا هیچ کس را در علاقه شریک او قرار نمی‌دادم. تعدد فرزند خواسته هر انسانی است اما حضرت در مقام توصیف و بیان علاقه خود به موسی بن جعفر علیه السلام از این خواسته صرف نظر کرده است. این کلام کلام بسیار عمیقی در موقعیت و جایگاه امام کاظم علیه السلام در نزد پدر بزرگوارشان است و نمی‌شود به سادگی از کنار آن گذشت. اگر گفتن و شنیدن این کلام برای ما راحت و ساده است به خاطر این است که احاطه و شناخت کافی نسبت به ائمه علیهم السلام نداریم و نسبت به آن مقداری هم که شناخت داریم پرده غفلت و تقصیر مانع از درک مطلب است. حب و بغض امام خالص برای خدا و خیر به تمام معناست علاقه به موسی بن جعفر در راستای علاقه و محبت نسبت به خداوند متعال است. ذره‌ای هوا و هوس و آلودگی در خواست و اراده معصوم نیست.

از جمله مواعظ موسی بن جعفر علیه السلام این حدیث شریف است که وَ قَالَ علیه السلام‏ كُلَّمَا أَحْدَثَ‏ النَّاسُ‏ مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اللَّهُ لَهُمْ مِنَ الْبَلَاءِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَعُدُّونَ. (تحف العقول 410)

هرگاه که مردم مشغول به گناهان تازه‌ای شوند که قبلا مرتکب نمی‌شدند خداوند هم آن‌ها را به بلاهایی گرفتار می کند که تا آن زمان به حساب نمی‌آوردند و گمانش را نداشتند.

هم چنین از کلمات آن حضرت است که فرمودند: يعرف شدّة الجور من حكم به عليه. (تحف العقول 414)  شدت ظلم و جور را کسی می‌فهمد که به آن مبتلا شده باشد.

از همین باب هم هست که ما سختی و ابتلائاتی که ائمه علهیم السلام و از جمله موسی بن جعفر علیه السلام داشته‌اند را هیچ‌گاه درک نمی‌کنیم. شکنجه‌های روحی و جسمی که بر موسی بن جعفر وارد شده برای ما قابل درک نیست. ظالم هر چه بغض و نفرتش نسبت به یک نفر بیشتر باشد ظلمش هم بر او بیشتر می‌شود. خلفاء جور بیشترین کینه را نسبت به امیرالمومنین و اولاد آن حضرت داشتند. از اعمال هیچ شکنجه‌ای ابا نداشتند. در کیفیت حبس آن حضرت در زمان هارون نقل شده که خود هارون به مدینه آمده بود. موسی بن جعفر علیه السلام در مسجد النبی مشغول نماز بودند که در اثنای نماز آن حضرت را کشان کشان از مسجد بیرون بردند. در کنار قبر جدش حتی از رسول خدا حیا نکردند. وقتی آغاز حبس این باشد! بعد هم وقتی آن حضرت را پیش هارون آوردند شروع کرد به ناسزا گفتن به آن حضرت.

دوست دارم در سیه چال بلا تنهای تنها

آن چجنان گریم که از خون پر کنم چشم ترم را

دوست دارم دارم آن قدر صیاد آزارم رساند

تا برون آرند تنها از فقس مشت پرم را

دوست دارم من که در گرد خود عزاداری ندارم

این دم آخر ببینم اشک چشم دخترم را

دوست دارم تا رضا را هم چو جان در بر بگیرم

افکنم بر ماه روی او نگاه آخرم را

دوست دارم تا که زندان بان زند سیلی برویم

در نظر آرم رخ نیلی زهرا مادرم را

دوست دارم تا به یاد پیکر عریان جدم

بر ندارد تا سه روز از خاک شیعه پیکرم را

جنازه آقا رو آوردند روی جسر بغداد المنادی علیها بذل الاستخفاف صدا زند هذا امام الرفضه چه کینه‌ای است که حتی بعد از شهادت هم این چنین جسارت می‌کنند. اما باز جای شکرش باقیست اسب‌ها رو نعل تازه نکوبیدند این بدن را در مقابل چشم یک عده زن و بچه پامال سم اسب نکردند.

دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت

آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست.