بزرگانی که به جایی رسیده‌اند، با سرمایه همت بلند و تلاش طاقت فرسا پا به این میدان گذاشته‌اند.
آیة الله خوئی نمونه‌ای از این قماش است.
بعضی از تلامذه محترم آقای خوئی حفظه الله در شب یکشنبه 9/5/1439، 7/11/1396 فرمودند:
حاج حسن (پدر زن مرحوم آشیخ عبد الحسین واعظ‌زاده) خادم مدرسه قوام در نجف اشرف بود. مرحوم آشیخ عبد الحسین واعظ‌زاده از ایشان نقل کرد:
پشت بام مدرسه قوام، بر پشت بام منزل آقای خوئی مسلط بود. هوا گرم بود و آقای خوئی هم شبها پشت بام مطالعه می‌کرد.
مکرر شاهد بودم که ایشان کتابهای متعددی دور و برش می‌چید و به شدت غرق مطالعه می‌گردید.
در طول شب در لابلای کارهایم، بارها و بارها نگاهی هم به آقای خوئی می‌انداختم، می‌دیدم که ایشان همچنان غرق در مطالعه است.تا این که اواخر شب می‌شد، از شدت خستگی، بی اختیار روی کتابها می‌افتاد و در میان آنها خوابش می‌برد.
مکرر شاهد بودم که ایشان کتابهای متعددی دور و برش می‌چید و به شدت غرق مطالعه می‌گردید.
در طول شب در لابلای کارهایم، بارها و بارها نگاهی هم به آقای خوئی می‌انداختم، می‌دیدم که ایشان همچنان غرق در مطالعه است.تا این که اواخر شب می‌شد، از شدت خستگی، بی اختیار روی کتابها می‌افتاد و در میان آنها خوابش می‌برد.