×

درباره میز من طلبه هستم

مسیر «هویت‌یابی» از انسان شناسی آغاز و سپس به سرمنزل عقل شناسی، دین شناسی، اسلام شناسی و شیعه شناسی می‌رسد.
ادامه این سیر دقیق علمی، کامل‌ترین هویت، یعنی «هویت طلبگی» را رقم می‌زند.
×

آرزوی رخصت...!


یا علی! ای آقای من!
ای نور خدایی در دل تاریکی‌ها!
ای ستون دین!


تو را سپاس می‌گویم که در سایه لطفت قدمی برداشتم.


تو، تویی!
و من، کمتر از مورچه در بارگاه سلیمان!
تو را از پیش‌کش کاری چنین اندک برتر می‌دانم؛
اما آرزومندم رخصت دهی تا کار ناچیزم را به نام تو زینت بخشم.
اگر چنین گردد متواضعانه بسی شادمان و مفتخرم.
شاید خدای از تقصیراتم بگذرد و آن را خالص بپذیرد.


تو پدر یتیمان و همسر بیوه زنان و حامی بی‌کسانی!
و من یتیمی غریب!
و خوب می‌دانی غم سنگین یتیم را، آن هم یتیمی غریب.
تو بر من منت گذاری اگر به افتخار این هدیه رخصت فرمایی،
و من سر به آسمان سایم اگر قبولت افتد.


آقای من ای علی فدایت گردم.


*****


مولای ياعلی!
يا نور الله فی ظلمات الارض!
يا عمود الدين!


أشکرک علی اتمام عملی هذا فی ظلک.


أنت أنت؛
و أنا أقل من النمل الی سليمان؛
فأُجِلّک من هديتی إليک؛
لکن أرجوک أن تأذن لی فی تزيين عملی هذا الحقير القلیل،
بوضع اسمک المقدس عليه،
سرورا و فخرا مع التواضع؛
لعل الله يتجاوز عن­تقصيری ويقبله خالصا


إنک زوج الارامل و ابو اليتامی و کافل الايتام،
و أنا يتيم غريب،
و أنت أعلم بشدة هموم اليتيم خاصةً إذا کان غريبا؛
فامنن علی بهذا الفخر!


مولای ياعلی روحی فداک!

×

جستجوی پیشرفته

جستجو در میزهای
دامنه جستجو


×

ارتباط با ما

info@aashtee.org :پست الکترونیک ما
rss
بسم الله الرحمن الرحیم
جمعه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
۲۶ شوال ۱۴۴۶
ابزار
  • نمایش دو ستون
  • نمایش درختواره
  • نمایش متن مقاله
  • بستن متن‌ها
درختواره

راضی به رضای خدا

  • نویسنده:احمد
    • تاریخ انتشار:۱۳۹۶/۱۱/۱۴-۶:۲۰:۲۷
    • تاریخ اصلاح:
    • کد مطلب:21676
  • بستن متن‌ها
  • اختصاصات این مطلب
  • نظر شما
  • (0) نظر برای این موضوع
  • بازدید: 1759

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین سیما بقیه الله فی الارضین و اللعن علی اعدائهم الی یوم الدین

اگر کسی نذر صحیح شرعی کرد و به نذر خودش عمل نکرد باید کفاره دهد و کفاره آن مانند کفاره قسم است. یعنی باید یک بنده آزاد کند یا ده فقیر را اطعام کند یا بپوشاند و اگر نمی تواند سه روز پشت سر هم روزه بگیرد.

و لقد خلقنا الانسان فی کبد. ما انسان را در سختی و مشقه آفریدیم. چرا؟ به خاطر حکمت هایی که در این سختی ها نهفته است. که البته بخشی از این سختی ها ناشی از جهالت انسان ها و بخشی دیگر ناشی از حکمت الهی از جمله رشد معنوی انسان است که فعلا کاری به این جهات نداریم اما این که دنیا جای خوشی نیست سختی ها بر خوشی ها غلبه دارد بسیار روشن است و راه گریزی از آن برای احدی نیست. عاقل کسی است که بیندیشد راه کاهش سختی ها یا کاهش آثار مخرب آن ها چیست. سختی ها و گرفتاری های انسان در این دنیا برخی روحی روانی و برخی جسمی است که البته با یکدیگر ارتباط نزدیک دارند. مشکلات جسمی بر روح انسان و مشکلات روحی بر جسم انسان اثر گذار است. پس گاهی برای درمان جسم لازم است روح درمان شود زیرا ریشه مرض روحی است. گاهی بالعکس برای درمان جسم باید روح درمان شود لذا گفته شده جسم مرکب روح است و از این جهت باید به سلامتی آن اهمیت داد و انسان حق کوتاهی کردن در سلامت جسم خود ندارد آن چه به طور معقول و متعارف در حفظ سلامتی لازم است و انسان توانایی مراعات آن را دارد لازم است رعایت کند. اضطراب و نگرانی مرضی است که روح انسان را درگیر می کند اما همین اضطراب موجب تضعیف جسم و استعداد بدن برای بیماری یا شدت بیماری می شود. اگر این نگرانی به آرامش تبدیل شود بیماری جسم هم برطرف می شود یا لا اقل بدن برای مقابله با بیماری قوت بیشتری پیدا می کند. به همین خاطر هم هست که در ایام بیماری توصیه می شود که روحیه بیمار حفظ شود. شریعت هم چون قرار است تامین کننده سعادت بشر باشد به این جهات توجه و عنایت کامل داشته و هم در جهت سلامت جسم و هم سلامت روان توصیه ها و راهکارهایی را ارائه داده است و برای کسی که اهل دقت و تامل باشد و در این جهات خوب فکر کند بسیار شگفت انگیز است. العلم علمان علم الادیان و علم الابدان. این هماهنگی بین دستورات و آداب اسلامی برای حفظ سلامت روح و جسم بیان گر منطق قوی دین و دلیل حکیمانه و الهی بودن آن است و این که سرچشمه این علوم سرچشمه واحدی است. این مطلب شخص منصف غیر مسلمان را به اعتراف وادار می کند. امام رضا علیه السلام می فرماید ان الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتبعونا. مهم توجه به این جهات و کشف این محاسن است. گفته شد که آرامش روحی تاثیر به سزایی در سلامت جسم انسان دارد و متقابلا سلامت جسم تاثیر قابل ملاحظه ای در روح انسان دارد و نتیجه آن پیشرفت و ترقی انسان هم در جهات معنوی هم در جهات مادی است. الا بذکر الله تطمئن القلوب کلید آرامش این جاست. سرچشمه آرامش این جاست. یاد خدا انسان را به زندگی امیدوار می کند. کسی که غافل است با یک ضرر مالی آرامش خودش را از دست می دهد ممکن است دچار انواع بیماری های سبک و سنگین شود. چه بسا سکته کند چون دلش روحش فکرش در گرو دنیا است نه خدا. دیدش به مسائل دید دنیایی است ضرر مالی را خسارت واقعی می داند از این نکته غافل است که البقرة : 155 وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين‏. این روال طبیعی زندگی بشر در این دنیا است. کسی از یکی از متدینینی که در رژیم سابق زندانی بود نقل می کرد که عده ای از کمونیست ها هم در زندان بودند که اعتقاد به خدا نداشتند یکی از آن ها گفته بود خوش به حال شما که خدایی دارید با مرتبط هستید کمونیست برای این که خودش را آرام کند برای خودش فرزندی را تصور می کرد خودش را با او مشغول می کرده تا کمی از ناراحتی های روحی کاسته بشود. اما منطق دین این است که انسان راضی به رضای خدا باشد. البته این نکته نباید مورد غفلت واقع شود که راضی به رضای خدا بودن به معنای تنبلی و کم کاری نیست انسان باید وظیفه خودش را به طور کامل انجام دهد اما هر نتیجه ای که حاصل شد به آن راضی باشد.

عَنْهُ ع قَالَ: رَأْسُ طَاعَةِ اللَّهِ الصَّبْرُ وَ الرِّضَا عَنِ اللَّهِ فِيمَا أَحَبَّ الْعَبْدُ أَوْ كَرِهَ وَ لَا يَرْضَى عَبْدٌ عَنِ اللَّهِ فِيمَا أَحَبَّ أَوْ كَرِهَ إِلَّا كَانَ خَيْراً لَهُ فِيمَا أَحَبَّ أَوْ كَرِهَ. مشکاه الانوار ص ۳۳

عَنْهُ ع قَالَ: الرَّوْحُ وَ الرَّاحَةُ فِي الرِّضَا وَ الْيَقِينِ وَ الْهَمُّ وَ الْحُزْنُ فِي الشَّكِّ وَ السَّخَطِ. مشکاه الانوار ص ۳۴

انسان باید به جایی برسد که به دست آوردن دنیا او را خشنود و از دست دادن آن او را نگران و ناراحت نکند.

  • نظر خوانندگان
تا کنون نظر قابل انتشاری ثبت نشده است
  • نظر شما