آشیخ حسن مامقانی و فاضل شربیانی هر دو مرجع ترکها و معاصر بودند.
اعیان و اشراف و شاه از فاضل تقلید می‌کردند؛ مثلا مظفر الدین شاه مقلد وی بود، ولی تودۀ مردم مقلد مامقانی بودند.
رتق و فتق امور نیز در دست شربیانی و اخلاقا نیز خیلی ممتاز بود.
میان مریدهای این دو اختلاف و رقابت خیلی شدیدی بود ولی خودشان خیلی مراعات یکدیگر می‌کردند.
وقتی مامقانی به ایران آمد، شربیانی به مظفر الدین شاه که مقلدش بود، تلگراف کرد و مظفر الدین شاه هم به دیدن مامقانی رفت.
در آن دیدار شاه تلگراف شربیانی را بیرون آورد و نشان داد. شربیانی در تگرافش نوشته بود:
«کسی به ایران شما می‌آید که در دنیا نظیر ندارد»،
با اینکه مامقانی رقیب شربیانی محسوب می‌شد. شاید علت دیدار شاه نیز همین تلگراف شربیانی بود؛ چون شاه به دیدن اشخاص نمی‌رفت.
این قضیه را آقای حاج شیخ جعفر سبحانی از حاج شیخ هادی عمه زاده پدرشان نقل کرد. حاج شیخ هادی دوست و معاشر حاج شیخ عبد الله مامقانی بوده بطوری که تقریبا از عائله مامقانی محسوب می‌شده و خود در جریان ملاقات شاه حضور داشته است.[1]
[1]- جرعه‌ای از دریا ج 2 ص 394