یکی از چالش‌های عصر حاضر، بی‌طرف نبودن علم و دانش است. به سخنی دیگر در جهان معاصر هدف دانش، شناخت واقعیات آن چنان که هست، نمی‌باشد؛ بلکه دانش در صدد یافتن آن چیزی که سود مراکز قدرت و ثروت را تأمین کند.

از جمله مواردی که دانش بی‌طرف نیست، مسائلی است که در تضاد با هوا و هوس برخی قرار می‌گیرد.

این مسئله در بحث زنان به شکل کلی و پوشش زنان به شکل ویژه، مصداق دارد؛ چرا که منافع اقتصادی و سیاسی و جنسی بسیاری از کانونهای خُرد و کلان، در گرو استفاده ابزاری از زن است.

از این رو این کانونها، برای حفظ منافعشان، همیشه سینه چاک آزادی زنان هستند و رسانه‌هایشان پیوسته در این باره گلو می‌درانند.

انواع برده داری زنان، از برده جنسی گرفته تا برده اقتصادی، همه و همه با برهنگی زن تضمین شده و می‌شود. در این شرایط آیا می‌توان از اربابان پنهان انتظار خدمتی صادقانه به زن داشت؟!!!

از موارد دفاع مغرضانه به شکل کلان که بگذریم، زنان مدافعین خُردی هم دارند که از برهنگی آنان حمایت می‌کنند. از جمله موارد خُردِ دفاع از برهنگی زنان، مردان هوسران هستند که هر روز به شکلی از کسی کام می‌گیرند.

از این رو پیوسته شاهد دفاع مردانه (البته از نوع ناجوانمردانه آن) از زنان هستیم و کمتر درد دل واقعی زنان به گوش کسی می‌رسد و اگر هم برسد آن چنان پس و پیش برای آن درست می‌کنند که واقعیت در میان هیاهوها گم شود.

نشستن پای درد دل زنان مانکن، گوش سپردن به بردگان جنسی که بهارشان به خزان رسیده و…، برای شناخت وضعیت واقعی زنان و دردهای حقیقی آنان بسیار سودمند است.

آرام کردن فضای پر التهاب مسائل زنان، راهی است که حرف دل زنان و خواستهای واقعی آنها شناخته شود.

یکی از راه‌های برطرف کردن التهاب مسائل زنان، روشنگری است. این روشنگری با رواج مباحث علمی صرف رقم می‌خورد.

هر چه مباحث علمی بیشتر رایج شود، از مِه و غبار فضا کاسته می‌شود و واقعیتها روشن‌تر می‌گردد.

یکی از تلخ‌ترین واقعیات این است که دفاع‌های موجود از زنان حتی از نوع فمنیستی آن، نه خردمندانه است و نه صادقانه و نه زنانه!

شاید دیده باشید كه در نگاه پسرانه، عروسک بازی هیچ وقت لذت ندارد، اما در نگاه دخترانه وضعیت کاملا به عکس است.

در مورد بحث ما نیز آن چه برای کشف حقیقت لازم است، شناخت نگاه زنانه به زندگی زنان است تا دغدغه‌ها و آرمانهای زنان شناخته شود.

مثلا یکی از این موارد، حساسیت زنان به ارتباط همسرشان با دیگری است. این حساسیت مختص هیچ فرهنگ و دین و آئین و ملتی نیست.

در روابط مختلط که گریزی از ارتباط با جنس مخالف نیست، این حساسیت، سوهان پنهان آرامش زن می‌گردد. این یكی از رنج‌های زنان است كه هیچ کس نمی‌بیند و نخواهد دید.

اگر ما از روابط اجتماعی زنان، تعریف درستی داشته باشیم، مسلما بسیاری از این گونه رنجهای پنهان، آشکار خواهد شد.

همچنین اگر ما به حساسیتهای زنان توجه داشته باشیم، خواهیم دید یک زن برهنه چه اندازه به کیفیت اندامش، حساس است و دائما نگران از دست دادن طراوت بدن و یا زیبا دیده نشدن در میان جامعه است. این خود یکی از عوامل مهم افسردگی در زنان است. اما با رواج پوشش مناسب، هیچ زنی چنین نگرانی را در منظر عمومی نخواهد داشت.

البته این مسئله، در نگاه به منافع مردان هم مصداق دارد. مثلا عدم پوشش زن در جامعه، حساسیت رسیدگی به خود را در زنان زیادتر می‌کند؛ حاصل این حساسیت، صورت پرداخته و اندام ساخته در خارج از خانه است.

اما این وضعیت در جوامع آلوده کنونی، در نگاه مردانه معنی و مفهوم دیگری دارد؛ چرا که سرازیر شدن نگاه هواسرانان آلوده، به چهره و اندام زن، در مقابل نگاه مردانه شوهر غیرتمند، همان سوهان پنهانی است که آرامش درونی مرد را نابود می‌کند.

روی دوم سکه نیز جالب توجه است، همین زن هنگامی که به خانه باز می‌گردد، خسته از آراسته و پیراسته بودن، (گذشته از هزینه‌های سنگین اقتصادی رسیدگی دائمی به خود) تمایل به استراحت دارد. در محیطهای نسبتا سالم، خانه تنها محیطی است که مرد امکان اشباع و ارضا دارد؛ اما این زنِ خسته، دیگر نه آرایشی دارد و نه پیرایشی، احیانا حتی کشش جسمی هم برای این کار ندارد. این جاست که مردِ نیازمند، در مقابل همسری خسته با انواع بوهای عرق و آشپزخانه و کهنه‌ترین لباسها قرار می‌گیرد.

شوهر در نگاه مردانه، سهم دیگران از همسرش را صورت آرایش کرده، بدن معطر و لباس مرتب می‌بیند، اما سهم خودش چیزی نیست جز بوی گندیده و لباسهای زوار در رفته و اعصاب خسته.

این چنین است که وفاداری و محبت، به شکل پنهان به یغما رفته و کانون دلپذیر زندگی، آبستن توفانها می‌گردد.

و اگر ما…

در هر صورت دفاع واقعی از زنان باید با شناخت از نگاه زنانه باشد نه با معیارهای نگاه مردانه؛ ولی متأسفانه عمده دفاعهای موجود با معیارهای مردانه است.