ریان بن صلت می‌گوید روزی در خراسان از امام رضا علیه السلام پرسیدم که ای سرور من هشام بن ابراهیم عباسی از شما نقل می‌کند که شما به او اجازه گوش دادن به موسیقی را داده‌ای. (آیا این درست است؟) حضرت فرمود (هشامِ) زندیق دورغ گفته است. چنین چیزی نبوده است. تنها چیزی که بود، از من درباره موسیقی پرسید. در پاسخش گفتم: مردی نزد امام باقر علیه السلام آمد و درباره گوش کردن موسیقی پرسید. امام باقر علیه السلام به او فرمود: زمانی که خداوند (تمامی) حق و باطل(ها) را جمع کند و حق و باطل(ها) را از هم جدا کرده و آنها را مشخص نماید، موسیقی با کدام یک خواهد بود و در کجا جای دارد؟ (در باطلها جای خواهد داشت یا در حقها؟) آن مرد پاسخ داد: با باطل(ها). امام باقر علیه السلام فرمود: همین برای تو بس است. تو بر خودت حکم کرده و قضاوت نمودی. (تکلیفت را خود روشن ساختی و نیاز به مطلب دیگری نداری.) سپس امام رضا فرمود سخن من با هشام این گونه بود. (ولی او سخن مرا تحریف نموده است.) شبیه همین مطلب درباره انواع قمارها هم آمده است. البته در پایان امام علیه السلام افزوده است: تو را چه به باطل! خیری در باطل نیست. مطلب یاد شده هر چند ساده به نظر می‌آید، اما غوغای علمی بزرگی است که از اقیانوس دانش آل محمد برخواسته است. این روایات، شاه کلیدی کلید طلایی است که در حوزه مختلف قفلهای پیچیده را می‌گشاید…

قال الرضا علیه السلام: احسنوا جوار النعم فإنها وحشية ما نأت عن قوم فعادت اليهم.[1] (قدر نعمت‌ها را بدانيد و) حق همسايگی‌شان را نيکو به جا آوريد؛ زيرا آنهاسخت گريزانند (و به سرعت از دست رس دور مى‌شوند. هرگز چنين نيست که) dir="RTL"...

آخوند ملا فتح علی این آیه قرآن را خواند: و اعلموا أن فيكم رَسولَ اللَّهِ لو يُطيعكم في كثير مِن الأمر لعنتم و لكن اللَّه حبب إليكم الإيمان... سپس شروع به تفسیر این جمله از آیه نمود که حبب الیکم الایمان… پس از بیان طولانی برای آیه تفسیر جدیدی کرد که پیش از این، این تفسیر را از وی نشنیده بودند. از وی توضیح خواستند (پس توضیح کافی و شافی ایشان و بدیهی شدن مطلب) جمع حاضر تعجب کردند که چرا پیش از بیان ایشان، به این معنا(ی روشن) پی نبرده‌اند. این جمع (از بزرگان نجف) روز دوم نیز نزد ملا فتح علی حاضر شدند. ایشان همان آیه را به معنای دیگری تفسیر نمود. دوباره از ایشان توضیح خواستند و (پس از توضیح کافی ایشان) از این که پیش از بیان ایشان به این معنای جدید پی نبرده بودند، شگفت زده شدند. روز سوم همین جریان تکرار شد و پیوسته بر همین منوال هر روز که حاضر می‌شدند معنای جدیدی برای آیه مطرح می‌کرد. این مسئله تا نزدیک به سی روز تکرار شد...

سالها پیش به روستایی دور افتاده رفته بودم. در این روستا خبری از وسیله رفت و آمد نبود. اولها که پیاده می‌رفتیم. در یک سفر، هنگام برگشت وانتی گیرم آمد. در مسیر راه راننده بعد از مقدمه چینی و عذرخواهی گفت فلانی چرا ما نمی‌توانیم برخی از گناهان را ترک کنیم و شما اصلا به دنبال آن نمی‌روید؟ پرسش حسابی بود، پاسخ حسابی هم می‌خواست، و صد البته در خور درک او. گفتم مثلا چه گناهی؟ اشاره به زنان کرد. ...

در تحقیقاتم درباره‌ی اسلام متوجه شباهت‌های اسلام و کتاب مقدس شدم. بسیاری از تعالیم کتاب مقدس نه به صورت حکم و قول مستقیم پیامبران، بلکه سنت عملی آنها نقل شده که باید از آنها هم پیروی کرد. مثلا خدا به موسی (ع) می‌گوید هنگام ورود به سرزمین مقدس کفش‌هایش را از پا در آورد. امروز هیچ کس در کلیسا کفش‌هایش را در نمی‌آورد،‌ ولی در عوض هیچ مسلمانی با کفش وارد مسجد نمی‌شود، چون مسجد مکان مقدسی است. باز در کتاب...

سفر اولی که مشرف شدم نجف، در نخستین زیارت مولا ابا الحسن دچار انقباض روحی شدید شدم و اصلا حالت رقت قلب دست نداد. بسیار ناراحت شدم. سفر اول، زیارت اول، آن هم این جوری! همین جور که با ناراحتی در محضر امیرالمؤمنین علیه السلام نشسته بودم به قلبم افتاد که دشمنان حضرت زهرا سلام الله علیها را لعن کنم. شروع کردم به لعن قاتلین حضرت. کم کم احساس کردم آن قساوت کم می‌شود و تا کلا از بین رفت و مشکل حل شد. (نقل به مضمون) نگارنده از این تجربه ایشان بسیار سود برده است. خدایش رحمت کند.

در همان لحظه اول، چهره نورانی و خندان وی ما را مجذوب ساخت؛ آن بزرگمرد را غیر از دیگران یافتیم و دانستیم که با شخصیتی استثنایی رو به رو هستیم. آقا در آغاز دستور پذیرایی از همه ما را صادر فرمود. سپس به والدین ما فرمود: شما که به فارسی نماز نمی خوانید، فعلاً تشریف ببرید و ما را با فرزندانتان تنها بگذارید. وقتی آن ها رفتند، به ما فرمود: بهتر است شما یکی یکی خودتان را معرفی کنید و بگویید در چه سطح تحصیلی و چه رشته ای درس می خوانید. آنگاه، به تناسب رشته و کلاس ما، پرسش های علمی مطرح کرد و از درس هایی مانند جبر و مثلثات و فیزیک و شیمی و علوم طبیعی مسائلی را پرسید که پاسخ اغلب آن ها از توان ما بیرون بود. هر کس از عهده پاسخ بر نمی آمد، با اظهار لطف وی و پاسخ درست پرسش رو به رو می شد. پس از آن که همه ما را خلع سلاح کرد، فرمود: والدین شما نگران شده اند که شما نمازتان را به فارسی می خوانید، آن ها نمی دانند من کسانی را می شناسم که ـ نعوذ بالله ـ اصلاً نماز نمی خوانند. شما جوانان پاک اعتقادی هستید که هم اهل دین هستید و هم اهل همت. من در جوانی می خواستم مثل شما نماز را به فارسی بخوانم؛ ولی مشکلاتی پیش آمد که نتوانستم. اکنون شما به خواسته دورانی جوانی ام جامه عمل پوشانیده اید، آفرین به همت شما...

ماه رمضان که می‌شود یک کمی سبد کالای خانه تغییر می‌کند، خب روزه داری و بدن‌های ضعیف و نحیف و… اتفاقا ماه رمضان امسال مشکلاتی پیش آمد و قضیه بر عکس شد و… این شد که تصمیم گرفتم بروم سراغ حضرت معصومه سلام الله علیها که زیر سایه‌اش هستیم و یک کمی گله گذاری کنم… یک کمی که چه عرض کنم… بنای گله جدی و محکم بود. بله ما مهمان شما، شما هم کریمه اهل بیت و این هم ماه رمضان ما و… در این تصمیم خیلی هم جدی بودم، اما… اما نشد حرم بروم، نشد که نشد. علتهای مختلف و عذر و ناعذرهای گوناگون و… خلاصه بی توفیقی از زیارت. تا این که ماه رمضان به آخر رسید یکی دو شب بیشتر نمانده بود، با خودم گفتم باید به هر جوری شده حرم بروم، تصمیم قاطع و اقطع هم گرفتم که…، برای سحر هم برنامه ریزی کردم. که در این حین بنده خدایی زنگ زد که بله یک افطاری مال شماست و… خنده‌ام گرفت و رفتم حرم به ولی نعمت حضرت معصومه سلام الله علیها عرض کردم… عرض که نکردم واقعش را بگویم خود به خود خطور کرد. گفتم… (خیلی خیلی هم بخشید خطورات نفسانی است دیگر چه می‌شود کرد…) در دلم خطور کرد که: ای کلک! شما هم! تا وقتی می‌خواستم بیایم و گله و گذاری کنم توفیق زیارت ندادی و ندادی، تا افطاری درست شد. آن هم آخر ماه رمضان…! تازه بعدش تصمیم ما قاطع و اقطع شد…

این سید نقل کرد ما جمعیت خیریه‌ای داریم که اعضای آن از مناطق مختلف عراق است. تعداد اعضا از دو هزار نفر گذشته است. برای همین هم دیگر عضو جدید نمی‌پذیرند. البته مقصود از اعضا، خیرینی هستند که کمک می‌کنند نه کسانی که مساعده می‌گیرند. این ها همه مقدمه بود برای این مطلب. تمامی جمعیت این خیریه ملتزم هستند که اگر یکی از اعضا فوت نماید، هر کدامشان یک روز روزه به نیابت میت بگیرند و سه روز هم نماز قضا به جا آورند، دو شبانه روز نماز تمام و یک شبانه روز هم نماز شکسته. حالا بیایید حساب و کتاب کنیم چقدر نماز و روزه می‌شود...

راوی می‌گوید پدر بزرگم در منا هنگام رمی جمره، همراه امام باقر علیه السلام بود. امام باقر علیه السلام رمی جمره را کامل نمود. (اما) پنج سنگ ریزه در دستان حضرت باقی ماند. سپس حضرت دو تا را به طرفی و سه تا را به طرف دیگر پرتاب کردند. پدر بزرگم به حضرت عرض کرد فدای شما گردم کاری از شما دیدم که ابدا کسی نکرده است. دیدم رمی جمره کردید و سپس پنج سنگ دیگر را پرتاب کرده، سه تا را یک طرف و دو تا را طرف دیگر. امام فرمود: آری به...

افسر آمریکایی گفته بود… مهم‌ترین دلیل حمله به عراق این بود که سیاست گذاران آمریکا اخبار ظهور امام زمان شیعیان را تعقیب می‌کنند. برای همین هم خود را برای همه احتمالات آینده آماده کرده و تصمیماتی گرفته‌اند. از جمله این که پیش از این که جنگ آخر الزمان به در خانه‌های ما آمریکایی‌ها برسد باید ما به سراغ آن برویم. الان هم آمریکا برای همین در منطقه خاور میانه و از جمله عراق مرکز تجمع شیعه و پایتخت امام شیعیان حضور دارد… در جابجایی یک ستون نظامی شرکت داشتم. اتفاقا در آخر کاروان قرار داشتم. مشاهده کردم ماشین قرمز رنگی به ما نزدیک شد و به فاصله‌ی پنج متری که بسیار کمتر از فاصله مجاز تعیین شده، رسید. (گمان می‌کنم در اوایل اشغال حداقل فاصله با ستون نظامی آمریکایی دویست متر بود) بلافاصله برای اخطار دست به کار شدم. سراغ مسلسل رفتم که شلیک اخطار کنم. اما مسلسل کار نکرد. تعجب کردم. چون تمامی ادوات قبل تست شده و در کمال سلامت بود. سراغ بیسیم رفتم دیدم بیسیم هم از کار افتاده، حتی کلت شخصی و موبایلم از کار افتاده بود. خلاصه تمامی مراحل جایگزین برای اخطار و اعلام به مافوق را انجام دادم اما بدون هیچ نتیجه‌ای. با تعجب بسیار و نگرانی شدید، تسلیم این شرایط شده و منتظر هر اتفاقی بودم. پس از حدود نیم ساعت متوجه شدم که از خودرو قرمز رنگ خبری نیست. پس از رفتن ماشین یاد شده، دیدم تمامی ابزاری که در آن وضعیت کار نمی‌کرد در حالت عادی قرار دارد و هیچ مشکلی ندارند. این جریان را که به چشمان خودم دیدم موجب شد درباره آن فکر کنم و در نهایت متوجه حقانیت شیعه شده و آن را پذیرفتم.

ما تا گرفتار نشویم در خانه خدا نمی‌رویم. خوب است یا بد، ما همین هستیم که هستیم. حالا بیاییم حساب کنیم. بدون گرفتاری خدا را فراموش کرده‌ایم. بدون مشکلات در مستی غفلت هستیم. مشکلات و گرفتاری‌ها که آمد تازه فیل‌مان یاد هندوستان می‌کند که بله ما هم خدایی داریم. تازه به فکر ارتباط با او می‌افتیم که بله فقط تو می‌توانی ما را نجات...

اگر کاری، بهترین کارمان باشد… و اگر بهترین کارمان، بی‌نقص‌ترین هم باشد… واقعا چقدر به امید به پذیرش آن داریم؟! انسان خود بر نفس خويشتن بيناست، هر چند دست به عذرتراشى زند. (بل الانسان علی نفسه بصیرة و لو القی معاذیرة) اما اگر همین عمل این چنینی را هدیه کنیم، آن هم به کریم‌ترین کریمان و آقاترین انسانها… احتمال رد هدیه –هر چند خیلی معیوب- از...

احکام الهی همگی بر اساس حکمت متقن بنا نهاده شده‌اند. از جمله آنها تقیه است که در روایات دلایل جالب، عقلانی و متعددی برای آن آمده است. در یکی از آنها چنین آمده است« با نقل احادیث ما (که همگانی نیست) خودتان را اسیر دشمنان نکنید. (چرا که وقتی آنان مستندی بر علیه شما بیابند بر شما مسلط خواهند شد) اگر بخواهند منت بر شما گذاشته و به شما امان داده و اگر اراده کنند شما را خواهند کشت.

پیامبر صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: عَلَيْكَ بِصَنَائِعِ الْخَيْرِ فَإِنَّهَا تَدْفَعُ مَصَارِعَ السَّوْءِ. بحار الأنوار/ ج‏68 / 242 بر تو باد به کارهای خوب (پیشاپیش کار خوب انجام ده) که از زمین خوردن‌های بد (در آینده) جلوگیری می‌کند. این دستور در سایر روایات هم آمده است: اصْطَنِعُوا الْمَعْرُوفَ بِمَا...

پیامبر صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: فَإِذَا عَمِلْتَ سَيِّئَةً فَأَتْبِعْهَا بِحَسَنَةٍ تَمْحُهَا سَرِيعاً بحار الأنوار/ ج‏68 / 242 هر گاه کار بدی از تو سر زد، (مگذار آن بدی در پرونده‌ات ماندگار شود. برای این کار بلافاصله) در پی آن کار نیکو کن که کار نیکو، بدی را به سرعت نابود می‌کند (و نمی‌گذارد آثار آن باقی بماند.) این یک برنامه فوق العاده برای...

دو رویی خیلی بد است، یک رو جلو شخص یک رو هم پشت سرش. از دو رو این جور هم تعبیر شده: دو زبان در یک دهان، یک زبان برای رو در رو و یک زبان برای پشت سر. این شایسته نیست. دو قلب در یک سینه چطور؟ همه را دوست داشته باشم، هم خدا را و هم خرما را؟ هم قاتل را و هم مقتول را؟ هم دوست را و هم دشمن را؟ می‌شود؟! شایسته هست؟! وقتی در مرحله زبان و دل لازم است یک زبانه و یک دله شد، در مرحله اندیشه چطور؟ لازم نیست یک فکره باشیم؟! شاید...

با این حساب و کتابهایی که در الاعمال بالنیات گفتیم یک خدمت جانانه هم به فساق و فجار کردیم! چه جوری؟! خب همه از زحمت طاعت خدا راحت شدند و دستشان هم در معصیت باز؛ چرا آدم باید این قدر برای کارهای خوب زحمت بکشد و یا از گناهان دوری بکند؟! حاجی برو دلت را صاف کن و هر کاری خواستی بکن! ظاهر که مهم نیست! عجب! راحت شدیم دیگر! بله راحت شدیم اما یک مطلب...

حالا که این قدر نیت نیت کردیم یک مطلب کوچک دیگر هم بگویم و ببندم البته کوچک که چه عرض کنم. هر کاری که می‌کنیم با یاری و کمک خداست. اما یاری خدا اندازه‌اش برای همه یکسان نیست، کم و زیاد دارد. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: کمک و یاری خدا فقط به اندازه نیت مردم است، کسی نیتش در کار خیر درست و حسابی باشد، یاری خداوند هم به تمام و کمال است و کسی که نیتش بلنگد به همان اندازه که نیتش می‌لنگد یاری خداوند هم کم می‌شود.

فکر کنم با این چند تا نکته، فرمول حل یک سری مسایل دیگر هم به دست آمد. در دعای ندبه می‌خوانیم: بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ [وَ قَدَّرْتَ‏] لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ...