وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (آل عمران 169)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند، مرده مپندار، بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
در منابع متعدد سخن از مرگ پیامبر صلی الله علیه و آله به میان آمده است.
آیا معنای آن این است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شهید نشد، بلکه به مرگ طبیعی از دنیا رفت؟
واژه موت در عربی چند کاربرد متفاوت دارد: کاربرد نخست مرگ در مقابل حیات است و کاربرد دوم مرگ، در مقابل کشته شدن است.
در چند جای قرآن با کاربرد دوم سر و کار داریم. همین امر نیز پرسشهایی را برانگیخته است که در روایات به آن پرداخته شده است.[1]
اما کاربرد اول نیز اندک نیست از جمله مات حتف انفه (به مرگ طبیعی مرده است) یا مات شهیدا (به شهادت مرده است).
پس مرگ پیامبر صلی الله علیه و آله میتواند مصداق قتل آن حضرت باشد. این از نظر امکان.
حالا بیاییم سر وقوع که واقعا چه اتفاقی افتاده است.
شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله مستندات متعددی دارد. یکی از مستندات شهادت آن حضرت روایت زیر است:
به راستی که امیرالمؤمنین علیه السلام روزی به ابوبکر فرمود:
«هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند، مرده مپندار، بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده میشوند»
و من گواهی میدهم که مرگ محمد صلی الله علیه و آله به شکل شهادت بود.
أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ لِأَبِي بَكْرٍ يَوْماً لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً ص رَسُولُ اللَّهِ مَاتَ شَهِيدا