تفاوت ساختار روانی و جسمی مردان و زنان، از مباحث مهم روانشناسی و زیست شناسی است.
از میان همه مسایل مطرح شده، تنها به یک شاهد بسنده می‌کنیم.
کتاب بسیار معروفی به نام «مردان مریخی و زنان ونوسی» در عرصه مشاوره به حل مشکلات خانوادگی نوشته شده است…
که چکیده آن عبارت است از این که:
زنان از کره احساسی ونوس آمده‌اند و مردان از کره منطقی مریخ.
لذا هیچ کدام از مردان و زنان زبان دیگری را متوجه نمی‌شوند. از این رو نمی‌توانند با یکدیگر به درستی ارتباط برقرار نمایند. این امر موجب درگیری میان زن و شوهر می‌گردد.
راه حل ارایه شده توسط این نویسنده هم این است که:
مرد با زبان زن (زبان احساس) آشنا شود تا بتواند با او رابطه برقرار نماید. پس از آن مرد به زن اجازه دهد احساساتش را بیان کند.
زن نیز با زبان مرد (زبان منطق) آشنا شود تا بتواند با او رابطه برقرار نماید. پس از آن منطق مرد را تعقل نماید.
در نتیجه:
اگر مردی زبان احساس زن را نیاموخته باشد و در مقابل بیان احساسات او در صدد دفاع منطقی از خود برآید…
و اگر زنی زبان منطق مرد را نیاموخته باشد و در مقابل بیان منطقی او پاسخی احساسی دهد…
به جای حل مشکل بر شدت مشکل خواهد افزود…
البته احساسی بودن زن، او را از منطقی بودن دور می‌کند، اما این تفاوت، تفاوتی است ضروری و حکیمانه.
زیرا زن و مرد مکمل یکدیگر هستند، احساسی بودن زن، یک امتیاز حکیمانه برای گرمی کانون خانواده است.
این تفاوت بنیادین مرد و زن، یعنی منطقی بودن مرد و احساسی بودن زن، ریشه بسیاری از حقوق متفاوت مردان و زنان می‌گردد.
نکته قابل توجه این است که نگرش به حقوق زنان، نگرش احساسی است نه نگرش خردورزانه…

این حدیث فوق العاده جالب است. زیرا اشاره به یک توانایی ویژه زنانه دارد که باید در محاسبات گنجانده شود و آن شخصیت احساسی و لطیف و ظریف زنانه است.
به سخن دیگر زنان با وجود ضعف ایمانی و کاستی عقلانی، آن چنان احساسات توامندی دارند که خرد مردان خردمند را می‌ربایند.
توضیح این که کمال خرد خردمندان، توانایی ویژه مردان است که زنان از این درجه از کمال بی‌بهره هستند.
در مقابل، احساسات شگفت زنان، توانایی ویژه زنان است که مردان از این درجه از احساس بی‌بهره هستند.
در نگاه نخست میان زنان و مردان، این چنین تصور می‌شود که تعادلی برقرار شده است. به گروهی کمال خرد داده شده و به گروهی دیگر کمال احساس. پس امتیازات مردان و زنان به شکلی متعادل است…
نتیجه روایات گذشته این شد که:
تجربه جنگ جمل، بالاترین شاهد صدق بر عدم صلاحیت مدیریت زنانه است.
انسانیت و اسلام چتر حمایتی ویژه برای زنان گسترده‌اند.
با این همه در عمل کفه توانایی ویژه زنان بر کفه توانایی ویژه مردان می‌چربد…
بر اساس رابطه تضاد میان احساس و خرد، یک معادله معکوس به دست می‌آید. طبق این معادله، اگر دو نفر دارای درجه واحدی از خرد باشند، اما نیروی غرایز و احساسات در یکی بچربد، به همان اندازه از خرد فاصله می‌گیرد.
به سخن دیگر فعالیت احساس، موجب نقص در فعالیت خرد می‌گردد…
اگر نقص و کاستی خرد زنان، ظالمانه است، نقص و کاستی احساسات مردان نیز ظالمانه است.
اگر نقص و کاستی احساسات مردان، حکیمانه و عادلانه است، نقص و کاستی خرد زنان نیز حکیمانه و عادلانه است…

روزی این عالم سنی از بغداد به قصد دیدار علامه امینی به نجف آمد. اتفاقا همان روز مصادف با عاشورا بود و شیعیان مشغول عزاداری بودند.
در این مراسم گروه فراوانی از شیعیان مشغول قمه زنی بودند.
این عالم سنی که این مراسم را ندیده بود، به شدت به علامه اعتراض می‌کند که این کارها یعنی چه؟ آیا اینها دستور دین است؟ آیا این گونه کارها توحش نیست؟ و آیا…؟
علامه امینی فرمود ما در مورد بزرگداشت و زنده نگه داشتن غدیر کوتاهی کردیم نتیجه آن این شد که شما قضیه به این بزرگی را انکار کردید.
اگر در مورد عاشورا نیز کوتاهی کنیم شما اصلا فاجعه عاشورا را منکر خواهید...

هر کس که در انتخابات شرکت می‌کند و به نوعی در زندگی خود از اینترنت نیز بهره می‌برد، حتماً یک بار این متن را بخواند تا با سازوکار پیچیده اختلاس رأی خود آشنا شود…
این وضعیت، جوامع امروزی را به سمت یک پانوپتیکان بزرگ می‌برد. پانوپتیکان الگویی از طراحی دایره‌وار زندان در قرن ۱۹ بود که امکان نظارت بر کوچک‌ترین اعمال زندانی را در طول روز فراهم می‌کرد، بدون اینکه نیاز باشد زندان‌بانان از جای خود تکان بخورند. این بسیار نگران‌کننده است که ربات‌ها و رایانه‌ها بیش از آنچه خود از خود می‌دانیم، در مورد ما اطلاعات دارند و مشاوره می‌دهند…
آنچه اکنون سیاستمداران به آن دسترسی دارند، خیلی بزرگتر از هدفی است که ویزنر داشت و حتی در خواب سرویس‌های اطلاعاتی که با نظارت بر رفت‌وآمد افراد و شنود تلفن آنها به دنبال گردآوری داده از شهروندان بودند نیز امری دست‌نیافتنی بود…
خبر بدتر اینکه یک سری سرمایه‌دار خطرپذیر که هر یک به یک یا چند دانشمند ایده‌پرداز متصل هستند، از پول و نفوذ و دانش خود برای ناکام‌گذاشتن هر کوششی بهره می‌گیرند که برای توقف انتشار پیام‌های جعلی در فضای مجازی صورت می‌گیرد. آنها می‌دانند این حوزه جدید تا چه حد می‌تواند سودآور باشد و تا چه گستره‌ای در سراسر کشورهای متصل به اینترنت قابل انجام است. حتی کنفرانس‌های دانشگاهی در MIT و مانند آن برگزار می‌کنند که با سرمایه همین افراد و به اسم رشد علمی اما در واقع برای یافتن راه‌های جدید سوءاستفاده از فضای مجازی برنامه‌ریزی می‌شود…